‌🔅 مدیریت بدن به مثابه هراس‌منشی. 🖋 وحید میره‌بیگی

‌🔅 مدیریت بدن به مثابه هراس‌منشی
🖋 وحید میره‌بیگی

📍 این نوشتار بر یکی از نظریه‌ی جامعه‌شناختی به نام هراس‌منشی (panic moral ) تکیه و از آن فراتر میرود. این نظریه توسط استنلی کوهن
ساخته و پرداخته شد. هراس منشی، ترسی جمعی است و هنگامی رخ می‌دهد که پدیده‌ای خاص به عنوان تهدیدی برای ارزشهای مشترک جمعی محسوب شود. مهمترین چیزی که موجب رواج نگرانی و ترس جامعه در مورد این پدیده میشود، شخصیت‌های حقیقی و حقوقی تأثیرگذار و یا مشهور هستند. هراس منشی پدیده‌ای است که در جوامع اطلاعاتی و ارتباطاتی شده‌ی امروز بیشتر امکان رخ دادن دارد. هنگامی که هراس‌منشی رخ می‌دهد، ابتدا رسانه‌ها نگرانی راجع به مشکلی را در جامعه اشاعه میدهند. سپس خصومتی جمعی نسبت به آن پدیده شکل میگیرد که مبتنی بر درکی مشترک درمورد آن است، سپس به آن پدیده پاسخی نامناسب از سوی جامعه داده میشود و تبِ هراس فروکش میکند.
در این جا از برخی هراس‌های مدرن سخن خواهیم گفت که به زعم ما تا حد زیادی مخلوق رسانه‌های جدید هستند و تفاوت آنها با هراس‌های منشیِ مد نظر کوهن این است که به نظر پایدارتر و دارای ریشه‌های قابل تشخیصی در اقتصاد هستند. به مواردی مانند هراس از چاقی و هراس از نازیبایی اندام به طور کلی و چهره به طور خاص دقت کنید و بدین پرسش بیاندیشید که از سویی علت ایجاد این هراسها و از سوی دیگر
منافع مالی حاصل از آنها چیستند؟
🔸برای مطالعه ادامه نوشته، فایل پیوست را دانلود کنید 🔻

🌐 شبکه جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology