✅ در فضیلت ادب. ✍علی ‌پور

✅ در فضیلت ادب
✍علی #ملک‌پور

گاه و بی گاه می شنویم که افراد با ادبیاتی بد و توهین آمیز سخن می گویند که از شأن مخاطبان به دور است.
این سخنان به ویژه وقتی از تریبون های عمومی پخش می شود ، آثار و پیامدهای سوء آنی و بلند مدت دارد.
مخاطبانی که از طریق رسانه ها در معرض چنین سخن پراکنی های موهن هستند ، دچار ناخشنودی و فرسودگی روان می شوند و از سوی دیگر خطر گسترش نوعی خرده فرهنگ بی مبالاتی و خشونت کلامی در جامعه وجود دارد.
اما چرا بعضی مسئولان و مدیران جسورانه چنین ادبیاتی را بکار می گیرند و دلیل این درشت گویی ها در جامعه و فرهنگ سیاسی ایران چیست ؟

در پاسخ باید گفت که یکی از مهم ترین دلایل بروز وتداوم این پدیده ، نا خرسندی گویندگان از افکار عمومی است.
گویندگان کلمات و تعابیر زننده و ناروا از اینکه در نزد افکار عمومی منزلتی ندارند، راه بی حرمتی را در پیش می گیرند.
آنها به این ترتیب از جامعه انتقام می گیرند و چنین وانمود می کنند که حرمت مخاطبان را به رسمیت نمی شناسند.
آنها اگر مردم و افکار عمومی را حتی به دیده ی "مشتری " خود می نگریستند ، لااقل در حد یک مغازه دار جزء به مشتری احترام می گذاشتند، چون به پول او و مراجعه مجدد او به مغازه امید داشتند.
اهانت عام و در حجم و فراگیر، نوعی واکنش و قهر با افکار عمومی است و هیچ سودی برای گویندگان آن ندارد.
آنها اگر اندک سرمایه اجتماعی برای خود و حزب و گروه خود متصور بودند ، با ادب و لطافت کلام سعی در گمسترش و تقویت آن داشتند و این تهی دستی و ناکامی صد البته پرخاشگری و ناشکیبایی را تولید و باز تولید می کند.

#جامعه
#نویسنده_مهمان

🌐رسانه، شمایید
👈اگر نظرتان را جلب کرد، با دوستانتان به اشتراک بگذارید.
🌐جامعه‌شناسی علامه
https://t.me/joinchat/AAAAAD-FIxbY7Ab5PtgsmQ