✅ ابژه شدن امر مقدس. 🖋 محمد باقر ‌الدین

✅ ابژه شدن امر مقدس
🖋 محمد باقر #تاج‌الدین

📍دهنگام رانندگی و عبور از بسیاری از بزرگراه های کلان شهر تهران مشاهده می کنیم که تعدادی نوجوان و جوان اقدام به فروش سی دی هایی با مضامین گوناگون «شاد» تا «غمگین» می کنند. یعنی اگر ایام و فصول شاد سال -به لحاظ مذهبی مانند ماه های غیر عزادری -باشد سی دی های شاد ترانه و آواز از قدیمی تا جدید را به فروش می رسانند و اگر ایام عزاداری باشد مانند محرم و صفر آنان هم سی دی های با مضامین عزا و غم و ماتم را به فروش می رسانند. حال این پرسش اساسی در ذهن ایجاد می شود که آیا مذهب راهی برای پول در آوردن و ثروت اندوختن است یا این که شغل دستفروشی در خدمت بسط و گسترش مذهب قرار می گیرد؟ تو گویی کارکرد مذهب هم تغییر یافته است و امر مقدس در خدمت امور نامقدس قرار گرفته است!! این موضوع را البته جامعه شناسی چون امیل دورکیم هم متذکر شده بود که روند تقدس زدایی از امور مقدس به تدریج در جوامع مذهبی و دینی هم بروز می کند. در واقع به نظر من تقدس زدایی و اُبژه شدن امور مقدس در دستور کار قرار گرفته و پنهان و آشکار و به تدریج این موضوع در حال رسوخ به تمامی لایه های جامعه است.
نگاهی به عزداری های ماه محرم نیز تا حدودی موید این ادعا است به گونه ای که کارناوالی شدن عزداری های این ماه به نظر می رسد که بیشتر در جهت تقدس زدایی و اُبژه شدن امر مقدس باشد.
نمونه دیگر در این زمینه جلسات به اصطلاح مذهبی ای است که خانم ها برگزار می کنند و اگر چه با نیت و هدف دینی مانند شادی برای تولد امام معصوم و یا عزاداری برای امام معصوم چنین جلساتی برپا می شود اما بسیاری امور نامقدس و دنیوی دیگر در این گونه جلسات رواج یافته است مانند فروش پوشاک زنانه، پیدا کردن دختر مناسب برای پسران جهت امر ازدواج، تبلیغ شغل و موقعیت، به رخ کشیدن دارایی و ثروت برای دیگران، تبدیل شدن چنین مجالسی به امو فراغتی، سرگرمی و وقت گذرانی، و سایر کارکردهای دیگر.
باز هم نمونه دیگر مراسم قربانی کردن است که اصل موضوع لزوما قربانی کردن گوسپند زبان بسته نیست بلکه قربانی کردن نفس اماره است تا از زشتی ها، بدی ها، کینه ها، حسدها و ده ها صفت بد دیگر دوری بجوییم. اما امروزه فراوان دیده می شود که مسلمانان در خانه های شان گوسپند چاق و چله ای را سر می برند و اعضای فامیل دور هم جمع می شوند و با خوردن کباب به خوشگذارنی و تفریح می پردازند!!
نمونه دیگر هم ماه رمضان است که عده ای با برپایی مراسم افطاری گران قمیت و سفره های پر از اطعمه و اشربه نوعی مسابقه در این زمینه به راه انداخته اند و اصل فلسفه رمضان که خالی نگه داشتن انبان از غذاهای رنگارنگ و سیر و سلوک الهی بوده است به دست فراموشی سپرده شده است. بازاریان هم برای جلب توجه هر چه بیشتر یک ماه رمضان را افطاری می دهند تا این گونه وانمود کنند که افرادی مذهبی و معتقد هستند تا اعتماد ها را جلب کنند و البته هدف چیز دیگر است و آن سرکیسه کردن خلق الله و انباشتن بر ثروت و سرمایه خویش!!!

🌐جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology