▫️ عامل رئوف، ساختار بی رحم. 🖋 فرزاد صفی خان پور

▫️ عاملِ رئوف، ساختارِ بی رحم
🖋 فرزاد صفی خان پور

هر از چند گاهی در جای جای ایران شاهد راه افتادن کمپین هایی برای نجات جان افرادی هستیم که خواسته یا ناخواسته مرتکب قتل عمد شده اند.
در چنین شرایطی بخش فعالی از جامعه به تکاپو می افتد و در اغلب مواقع این کمپین ها با جلب رضایت اولیای دم(عاملان رئوف) با موفقیت به پایان می رسند.
در چند ماه اخیر شبیه چنین کمپین هایی برگزار شد با این تفاوت که شاکی آنان ساختار قدرت بود. ساختار بی رحمی که بدون در نظر گرفتن خواست بخش قابل توجهی از کنشگران مدنی و نظر کارشناسان حوزه های مختلف علوم انسانی احکام اعدام را به اجرا در آورد.
ط‍‌ُرفه این که همین ساختار بی رحم از طریق رسانه های جمعی و تریبون های مختلفی که در اختیار دارد به اولیای دم مقتولین (عاملین رئوف) توصیه های رأفت آمیز ارائه می کند!
به نظر می رسد با توجه به توسعه و رشد تکنولوژیکی در حوزه ی اطلاعات و ارتباطات و ورود جامعه ی ما به موج سوم تافلری بهتر است ساختار حاکمیتی در رویه ی مجازات هایی که باعث ایجاد احساس بی قدرتی در افراد جامعه می شود، تغییراتی ایجاد نماید.
روزمره شدن استفاده از ابزارهای ارتباطاتی و اطلاعاتی باعث شکلگیری یک سیستم عصبی اجتماعی شده که جامعه را نسبت به وقایع و رویدادهای گوناگون آگاه تر و حساس تر نموده است و به نظر می رسد باید در ارتباط با اعدام های سه گانه ی اخیر ساختار حاکمیتی موارد زیر را در نظر بگیرد:
_ساختار بدون در نظر گرفتن نظرات متخصصان مسائل اجتماعی با این اقدام به بخشی از جامعه ی مدنی که درگیر مسأله بودند شوک وارد کرد. این شوک در آینده می تواند پیامدهای منفی ای برای جامعه داشته باشد.
_ساختار حاکمیتی با این اعدام ها به صورت ناخودآگاه و ضمنی این پیام را به جامعه مدنی ایران و بین المللی مخابره نمود که توان اصلاح افرادی که معارض و مخالفند را ندارد و تنها راه ممکن برایش حذف خشونت آمیزی است که تنها ثمره ی آن تقویت چرخه ی خشونت در جامعه است.
_اعدامها نشان داد که ساختار به صورت تک خطی بدون کنش سیستمی اقدام به عمل می کند و همیشه زمانی که پیامدهای اقدامهایش به مرحله ی پرهزینه می رسد نگاه دریوزه وار خود را به سوی متخصصان می چرخاند.

#نویسنده_مهمان

🌐 شبکه جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology