✅ آیا دولت در زمینه اقتصاد موفق بوده‌است؟. و آیا این سوال اصلا درست است؟

✅ آیا دولت در زمینه اقتصاد موفق بوده‌است؟
✍ علی #مهری - ارشد ارتباطات اجتماعی
#نویسنده_مهمان

🔘 اول باید اقتصاد رو بشناسیم و نسبت اون را با دولت بدونیم بعد بنشینیم قضاوت کنیم که دولت درزمینه اقتصاد موفق بوده یا نه. و آیا این سوال اصلا درست است؟
☑️ اصولا اقتصاد نسبت به دخالت دولت آلرژی و حساسیت دارد.
انتقادی هم که به دولت قبل بود این بود که فکر میکرد اقتصاد تابع دستور است ولی نیست و دیدیم که نبود. و نتایج بسیار دهشتناکی که در تاریخ ایران بیسابقه بود براقتصاد ایران وارد کرد.
اقتصاد خیلی حساس است و زود رنج و نازک نارنجی فوری قهر میکند. با اقتصاد نمیتوان دستوری عمل کرد.
با این وصف نقش دولت ها در اقتصاد بیشتر موقعی آشکار میشود که فعالین اقتصادی فکر کنند ورود دولت ضروری است. در همین حد! و البته دخالت دولت هم از نوع بستر سازی و تسهیل و رفع بعضی موانع و همسویی و همگامی و همفکری با فعالین اقتصادی است.
اکنون هم مشاهده میکنیم. دولت آمریکا با این که دولت بزرگ و قدرتمندی است نمیتواند برای اقتصاد آمریکا کاری بکند. و اتفاقا دخالت هرچه بیشتر دولت در اقتصاد وضعیت را بدتر میکند. و گره بر گره افزوده میشود. دخالت دولت در حد بازی با نرخ بهره و اندازه پول در گردش و کم و زیاد کردن هزینه های جاری و عمرانی است. در بحران های شدید ورود دولت خود باتلاق دیگری درست میکند. در وضعیت های بحرانی باید به آگاهی های مردم پناه برد. آگاهی هایی که بعنوان یک تولید کننده باید بدانند و آگاهی هایی که بعنوان یک مصرف کننده باید بدانند. و تصمیماتی که مردم میگیرند. از دولت ها مهمتر است. و بیشتر دارای انگیزه های روانی است. از این رو وظیفه دولت ایجاد آرامش و القا ثبات خصوصا ثبات در سیاستگذاری برای دوره طولانی و اعتماد سازی در سایه از بین بردن رانت و فرصت های نابرابر است.
☑️ البته در ایران همه انتظار دارند دولت کاری بکند. دولت هم فعال مایشا است. از این رو نظام اقتصادی هم تن پرور است و هم نازک نارنجی؟!!!
فعالین اقتصادی به رانت عادت کرده اند و دلیلش هم درآمدهای نفتی است بنابراین همه چشم شان بدستان دولت دوخته شده است. اما از سوی دیگر بسیار هم نازک نارنجی هستند و زود رنج و حساس.
و دلیل زود رنجی شان هم معلوم نیست از چیست؟ اگر فعالین اقتصادی در کشورهای صنعتی زود رنجند ، دلیل دارند آنها به دولت تکیه ندارند. به رانت درآمدهای نفتی وابسته نیستند به خودشان متکی هستند.
در ایران اما بعکس است. این به آن معنا نیست که در ایران فعالین خود بنیاد وجود ندارند اما تعداد این ها آنقدر کم است که قابل صرفنظر کردن است و روند دخالت دولت ها در اقتصاد به سمتی است که روز بروز تعداد رانتخواران اقتصادی بیشتر شده و فعالین خود اتکا روبه اضمحلال هستند. با این وصف معلوم است که اگر درآمدهای نفتی کاهش پیدا کند، اقتصاد هم آسیب پذیر میشود.
☑️ از سوی دیگر دخالت دولت دراقتصاد و تزریق دلار به اقتصاد این وضعیت انگلی و رانتی (غیر رقابتی) را افزایش میدهد که در کل بضرر اقتصاد ملی است.
اقتصادی که نسل آینده ما در فقدان درآمدهای نفتی بیشتر و بیشتربه آن احتیاج پیدا خواهند کرد، اقتصاد خود بنیاد است یعنی اقتصاد بدون نفت. با این وصف معلوم است که دولت ملی و وطن پرست وظیفه اش نه تنها قطع رانت نفتی از اقتصاد است بلکه میبایستی دخالت خود را به حداقل برساند. باید دید دولت درچه سمتی حرکت میکند، آیا دولت میخواهد متولی باشد یا ناظر و هرچه ناظر تر بهتر. و این به معنی آن است که اقتصاد رو به موت و یا همان عده قلیلی تولید کننده واقعی که روز بروز ضعیف تر می شدند. در سایه عدم ترزیق رانت نفتی در اقتصاد بتوانند در مبارزه نابرابر با رانتخواران روی پای خود بایستند. و روز بروز تقویت شوند. با توجه به سیاستگذاری ها ی دولت در این زمینه نسبت به دولت قبلی کاملا مثبت ارزیابی میشود. اما در زمینه ثبات سیاست گذاری ها بمدت حداقل بیست سی سال و نیز ایجاد فضای رقابتی همچنان کاستی هایی وجود دارد. که نیازمند فرصت بیشتر و همدلی و همراهی ملت و آغاز مبارزه اصولی و منطقی با فساد است. که بنظرم دولت فعلی قابل اتکاترین و قابل اعتمادترین و صالحترین دولت در حال حاضر برای مبارزه با فساد است.
از این رو این دولت را با این مولفه ها کاملا وطن پرست، وظیفه شناس و مسئول نسبت به سرنوشت کشور میبینم. و موفق.

#جامعه
#انتخابات
#ریاست_جمهوری

🌐جامعه‌شناسی علامه
https://t.me/joinchat/AAAAAD-FIxbY7Ab5PtgsmQ