‌جامعه قوی در کنار دولت قوی می‌تواند با فساد مبارزه کند

‌جامعه قوی در کنار دولت قوی می‌تواند با فساد مبارزه کند
@Atu_Sociology

قانعی‌راد گفت: جهت گیری ای که امیرکبیر در مبارزه با فساد برای ما ترسیم می‌کند این است که جامعه قوی در کنار دولت قوی می تواند با فساد مبارزه کند و نه فقط دولت قوی.
محمد امین قانعی راد در نشست «امیر کبیر و سنت کشورداری ایرانی که در مدرسه دارالفنون- با عنوان فعالیت های امیرکبیر در مبارزه با فساد برگزار شد گفت: اهمیت امیرکبیر در این است که کار مبارزه با فساد را از جایی که فاقد الگو بود شروع کرد. امروزه ما دانشگاهیان با سطح وسیعی از ادبیات علمی مواجه هستیم که مفهوم فساد و علل ایجاد آن را و حتی شیوه های مبارزه با آن را مطالعه می کنیم. یعنی ما عمدتا یک پاردایم هایی داریم و با ادبیات نظری اینکه اساسا فساد چیست آشنا هستیم. امروزه مطالعاتی که درباره فساد در سطح جهانی می شود و گزارش هایی که سالیانه در حوزه های متنوع از جمله فساد در آموزش عالی داده می شود برای همه شناخته شده است که برای خودش یک ادبیات خاصی دارد و کمابیش با آن آشنا هستیم. اما مسئله ای که در زمان امیرکبیر وجود دارد این است که مکتب، دیدگاه و نظریه ای در این باره وجود ندارد. از طرف دیگر هیچ فردی به عنوان الگو وجود ندارد که پیش گام باشد و با فساد مبارزه کرده باشد تا اساسا ما بدانیم که فساد به چه معنی است و چگونه می توان آن را تعریف کرد و چگون می توان با آن مبارزه و آن را برطرف کرد.
این استاد جامعه شناسی تاکید کرد: لذا امیرکبیر از این جهت برای ما مهم است که خودش یک الگوی مبارزه با فساد است و به تعبیر جزء بنیانگذاران و افرادی است که برای اولین بار مفهوم مبارزه با فساد را برای ما روشن می کند و نشان می دهد که اگر شما می خواهید مسئله فساد را حل کنید از کجا شروع بکنید و در چه جهتی پیش بروید. اما خود امیرکبیر در چه جهتی پیش رفت؟ یکی توجه به دوگانگی دولت و ملت بود و اینکه باید در هر دو زمینه کار و سرمایه گذاری کرد. برخی از اقداماتی که امیرکبیر انجام داد را شاید بتوان با یک مقدار تسامح گفت که رضا شاه هم انجام داد. به عنوان مثال ارتش مدرن، پایه گذاری بروکراسی یا صنایع نوین که در قالب نظم هایی که رضا خان انجام داد که به آنها هم استبداد منور می گویند و به گونه ای اینها را در رفتار امیرکبیر هم می بینید. اما چیزی در رفتار امیرکبیر وجود داشت که در رفتار رضا شاه وجود ندارد و آن توجه به مردم و حقوق مردم است
ی افزود: اما در تعبیر جامعه شناختی از زیرساخت های مبارزه با فساد که من دارم و به نحوی می توانیم در عملکرد امیرکبیر آن را ببینیم این است که ما بتوانیم دو چیز را در آن نظم میرزا تقی خانی انتظام بدهیم. اگر این دو نظم پیدا بکنند بسیاری چیزهای دیگر نظم پیدا خواهد کرد. یکی از اینها انحصار کاربرد خشونت است. که اساسا ویژگی دولت مدرن را تشکیل می دهد. دولت مدرن دولتی است که در آن خشونت در جای مشخص و توسط نیروهای مشخص و البته مبتنی بر قواعد مشخصی به کار برود. در جامعه ای که همه جا بتوان خشونت به کار برد و نیروهای خود سر ظهور پیدا کنند و اینکه همه بتوانند قضاوت کنند و…اینجا جایی است که دولت مدرن شکل پیدا نکرده است. اگر شما می بینید که در پیرامونتان صبح تا شب دادگاه دارد تشکیل می شود بدانید که این یک جامعه مدرن نیست. بلکه دادگاه جا، چارچوب، ضوابط و… مشخصی دارد و درواقع خشونت هم می بایست به شیوه قاعده مندی اعمال بشود. می دانید که قبل از میرزا تقی خان اکثر اشراف، نیروهای نظامی داشتند و ما با مقوله ارتش حرفه ای مواجه نیستیم. پایه گذاری ارتش و پلیس حرفه ای در واقع یکی از اقدامات فسادزدایی است. منتها به این معنی که یک نوع تمرکز هم وجود داشته باشد، که کار پلیس را فقط پلیس بتواند انجام بدهد و کار ارتش را هم ارتش. آن هم براساس قواعد.

متن کامل را اینجا بخوانید:
http://1freeman.net/?p=1

#وبسایت