✅بدعتی در یک بیمارستان: تعریف کد بحران برای تذکر به بدحجاب‌ها!.. ✍سیمین کاظمی

✅بدعتی در یک بیمارستان: تعریف کد بحران برای تذکر به بدحجاب ها!

✍سیمین کاظمی

اگر کسی در بیمارستان کار کرده باشد یا حتی گذارش به آنجا افتاده باشد، می داند که کدهایی که گه گاه از بلندگوهای بیمارستان پخش می شود کدهای بحران و اضطرار در تعریف بیمارستانی هستند و برای هر کدام باید اقدامات خاص به طور سریع و فوری انجام شود. مثلاً کد 99 کد احیای بیمار دچار ایست قلبی و ریوی است و اعضای تیم احیا باید در کوتاه ترین زمان ممکن خود را به بالین بیمار برسانند و عملیات احیاء را شروع کنند. اعلام هر کد برای پرسنل شاغل در بیمارستان بسیار جدی و حیاتی و طبعاً توأم با استرس شغلی است. اخیراً نامه ای به امضای مدیر داخلی یک بیمارستان منتشر شده است که کد 14 را برای اعلام رؤیت مراجعین بدحجاب (زنان) اعلام کنند تا متنی از از بلندگوی بیمارستان قرائت شود! این متن تعجب و حیرت درمانگران شاغل در بیمارستان ها را برانگیخته که چگونه می توان کنشی را که اساساً در چارچوب وظایف کنشگران سلامت نیست به عنوان یک ضرورت آن هم به شکل اضطرار در قالب کد بحران تعیین کرد.

در اندیشه رابرت کی مرتون جامعه شناس آمریکایی وقتی در مسیر رسیدن به یک هدف از ابزار مناسب یا شیوه های قابل قبول جامعه استفاده نشود و به شیوه های ناهنجار توسل جسته شود، آنچه رخ داده، نوآوری یا بدعت است. صرفنظر از موافقت یا مخالفت با گسترش حجاب به عنوان یک هدف فرهنگی که مورد حمایت حکومت و بخشی از جامعه می باشد، آنچه درباره این نامه قابل تأمل است، ترویج رفتار ناهمنوا با چارچوب و پروتکل های بیمارستانی است که بر اساس استانداردهای بین المللی تدوین شده و خود دستاورد دانش پزشکی و خرد جمعی دانشمندان این رشته است. در ایران بعد از انقلاب 1357 تا کنون برای ترویج حجاب و مقابله با آنچه بدحجابی خوانده می شود ابزارهای مختلفی شناسایی و آزمون شده است، که برخی از آنها فاقد همنوایی با هنجارها و نرم های اجتماعی و فرهنگی بوده و از این رو مورد پذیرش جامعه قرار نگرفته و با شکست مواجه شده اند. استفاده از کدهای بحران بیمارستان برای تذکر به بی حجاب ها یکی از این ابزارهای نامناسب و ناهنجار و غیرعقلانی است که بدعتی را بنا نهاده که حتی ممکن است از نظر بسیاری از موافقان و دلبستگان حجاب زنان نیز قابل قبول نباشد. این بدعت و توسل به ابزار نامناسب اگر چه به اعتبار حمایت قدرت حاکم از هدف (گسترس حجاب و مقابله با بی حجابی)، مجال ظهور یافته ، اما اثربخشی و کارایی آن مانند بسیاری دیگر از ابزارهای نامناسب گسترش حجاب محل تردید است و پیامدهای منفی به دنبال خواهد داشت. فی الواقع، افزودن یک کد بی ربط به کدهای بحران بیمارستان، نه تنها ابزاری نامناسب برای هدف تعیین شده است بلکه موجب به هم خوردن آسایش بیماران و ساکنان بیمارستان، اختلال در انجام امور بیمارستانی و مخدوش کردن اعتبار چارچوب ها و استانداردهای حیاتی و جدی بیمارستانی و نارضایتی مراجعان می شود، از این لازم است مورد نقد و برخورد جدی قرار گیرد.

🌐شبکه جامعه شناسی علامه
@Atu_sociology