🔅 واکاوی مفهومی (اپوزیسیون) در نظام‌های سیاسی دموکراتیک. 🖋فردین. دانشجوی دکتری سیاست گذاری فرهنگی

🔅 واکاوی مفهومی( اپوزیسیون) در نظام های سیاسی دموکراتیک
🖋فردین #منصوری
دانشجوی دکتری سیاست گذاری فرهنگی

📍 اپوزیسیون در نظام های سیاسی مختلف می تواند اشکال متعددی به خود بگیرد ،از طرفداری انقلابی و تخریب نظام موجود تا انواع مختلف مخالفت با صاحبان قدرت در نظام سیاسی.
- نکته قابل توجه در این مورد این است که حداقل الزامات اساسی که حکومت ها بر اپوزیسیون تحمیل می کنند ،به اندازه ای هست که به آن ها اجازه اقدامات خشونت بار برای سرنگونی حکومت را ندهند.
- در طول تاریخ نیز همواره محدودیت ساختاری و غیر رسمی فراوانی نیز بر قدرت حاکمان اعمال شده است . هرگز هیچ حاکمی به سلطه مطلق بر همه چیز دست نیافته است .جوامع و تمدن های مختلف مفاهیم مهمی برای تحدید قدرت مستبدان مطرح کرده اند .
- در صحبت از اپوزیسیون سیاسی منظور اغلب مخالفت انقلابی بر ضد نظام سیاسی مستقر نیست .در بخش عمده تاریخ اندیشه سیاسی غرب حضور اپوزیسیون سیاسی قانونی در زمینه ای دموکراتیک و با پذیرش قواعد بازی قابل فهم است و وجود اپوزیسیون متضمن پذیرش بنیادها بوده است.
- در اندیشه سیاسی جدید غرب،اپوزیسیون قابل قبول در نظامی دموکراتیک پیوند نزدیکی با مفهوم حکومت قانون پیدا کرد،که اجماعی اساسی و بنیادین برسر(قواعد بازی) سیاست است .اپوزیسیون عبارت است از مخالفت مشروع با سیاست های خاص برخی از رهبران ،در چارچوب قواعد قانون اساسی که مورد قبول طرفین منازعه است.ولی،در تجربه سیاسی مدرن غرب،شاهد سنت اپوزیسیونی ریشه داری نیز هستیم که خود را در قالب اشکال مختلف انقلابی ابراز کرده است.
- نیاز به اپوزیسیون در نظام دموکراتیک در سطحی بسیار وسیع بر این فرض استوار است که هیچ نظام حکومتی ،حتی یک دموکراسی کارآمد نیز کامل وبی نقص نیست .از آن جا که حکومت پیوسته تغییر می کند تلاش برای بازسازی حکومت نه تنها معقول ،بلکه از دید بسیاری ضروری است .اپوزیسیون و نقد سازنده جزء لاینفک دموکراسی محسوب می شود.
- اپوزیسیون در مقام گزینه ای پذیرفته شده در نظام سیاسی ،از بسیاری جهات پدیده ای نسبتا متاخر در تاریخ جهان محسوب می شود.این پدیده به خصوص با ظهور اندیشه های مدرن در باب دموکراسی شناخته شد.
- اپوزیسیون دموکراتیک مدرن متضمن برخی پیش فرض های اساسی است . در سطحی بسیار کلی ، یکی از پیش فرض ها، اجماع همه افراد درون سیستم، بر سر ساخت بنیادین نظام سیاسی است.اگر چنین اجماعی وجود داشته باشد ،فرض بر آن است که اپوزیسیون مشروع به سمت اقدامات خشونت بار برای سرنگون کردن نظام مستقر سوق داده نخواهد شد و پس از آن اگر هر اپوزیسیونی به قدرت برسد نظام را آن چنان تغییر نخواهد داد که نتوان با ابزار های غیر خشونت بار آن را بازسازی کرد .اپوزیسیون قانونی ممکن است رادیکال، لیبرال، یا محافظه کار باشد و برای تحول بلند مدت سیستم ،توسعه آن ومحافظت از آن کار کند،اما باید این مار را درون چارچوب شناخته شده حقوق فردی و گروهی و کنترل نهایی توسط نظام سیاسی انجام دهد.

#سیاست
#نویسنده_مهمان

🌐جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology