🔅فلسفه ماهیتا راه است، راهی همواره بحران زا. 🖊مهدی

🔅فلسفه ماهیتاً راه است، راهی همواره بحران زا
🖊مهدی #معالی

🔸تلاش برای رسیدن، ابتدا به توجیهی نسبتاً کامل و قانع کننده و روشن برای قدم نهادن در این راه و یا به عبارت دیگر پیشاپیش جستجوی محرک و انگیزه قوی برای #فلسفه ورزی نه تنها شیو ه ای سطحی و غیر اصیل است، بلکه سرانجام ِآن به نومیدی خواهد انجامید. چنین توجیهات گزاره واری از فعالیت فلسفی حتی با فرض دست یافتن به آن، به نظر نمی رسد تکیه گاه محکمی باشد و دیری نخواهد پایید که در این راه بحران زا فرو خواهد ریخت. فلسفه با هستی گرفتگی آغاز می شود، تجربه ای دگرگون کننده، غریب و مبهم که در لایه های ژرف وجو د رخ می دهد و از جنس گزاره نیست. هستی گرفتگی آشکارگی درخشش رازآمیز پنهان ولی دست یافتنی ساحت هستی است و همراه با آمیزه ای از اضطراب و احساس وجدی است که تا اعماق جان نفوذ می کند و وجود فرد را شعله ور می سازد و حالتی مالیخولیایی به او می بخشد. در واقع آنچه فرد را به قدم نهادن در راه دشوار و صعب العبور فلسفه سوق می دهد مالیخولیای فهمیدن هستی در سطحی بنیادین است که برای سایر افراد خواب زده ممکن است به عنوان فعالیتی بیهوده پدیدار شود. هستی گرفتگی مکثی اعجاب انگیز درون جریان سیال روزمرگی است که خود روزمرگی زدگی را به مثابه امری غیر عادی باز می نمایاند. هستی گرفتگی فی نفسه واجد وجهی طغیانگر است که تمام آنچه پیش از این در جهان فرد در فرایند مستمر عادی سازی و راز زدایی از جریان امور رخ می دهد ویران می کند. هستی گرفتگی مهمان ناخوانده ای است که جام شراب بیداری مسحور کننده ای را به دستان فرد می دهد و او را از عالم سایه های درون غار بیرون می برد و با خود احساس شکل نامانوسی از بی نیازی، بیگانگی و تنهایی را به همراه می آورد که موجب سعادت حقیقی فرد می شود. هستی گرفتگی ریشه در نحوه وجود فلسفی خاص انسان دارد، به تعبیری انسان به نحو انتولوژیکال فیلسوف است.

🌐جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology