🔹 چهل سالگی!.. ▫️ در فرهنگ عامه، چهل سالگی سن کمال است

🔹 چهل سالگی!

▫️ در فرهنگ عامه، چهل سالگی سن کمال است. احتمالاً درست هم هست که انتظار داشته باشیم اشخاص حداقل در ۴۰ سالگی به کمال نسبی برسند، سبکسری و بی قیدی و ماجرا جویی و بی مسئولیتی را کنار بگذارند و به جای نشستن بر سر میز قمار ، رفیق بازی ، هوسبازی و تشکیل دادن خانواده دوم و از این قبیل انحراف ها، به کار و کسب و اهل وعیال خود برسند که معمولا در این هنگام چهار پنج نفر شده‌اند. آیا این انتظار را از نظامهای سیاسی و حکومتها هم می‌توان داشت؟

باید این انتظار را خیلی زودتر از نیل به سن چهل ، و حتی از سال تولد حکومتها داشت، چرا که قاعدتاً حکومتها را باید گزینش برترین عقلا و امنای باتجربه کشور توسط مردم شکل دهند. از این جماعت هم انتظار نمیرود برای داشتن رفتار عاقلانه چهل سال زمان بخواهند .براین اساس، اگر مثلا حکومت کشور ما که اتفاقا امسال چهل سالگی اش را جشن گرفته هنوز برای عاقل شدن و بلوغ فکری و در پیش گرفتن رفتار بخردانه و حفظ منافع ملی و دوری از ماجرا جویی احتیاج به زمان بیشتر دارد، یک جای کارش اشکال دارد . مثلا ممکن است مشکل انتخاباتی داشته باشد ونتواند اشخاص مناسب را به حکومت بگمارد که البته گمان قریب به صحتی است . باز هم برحسب اتفاق، اخیرا در این مورد اعترافی شد . آقای جنتی رئیس تیم گزینش و شکل دهی قوه مقننه حکومت اخیرا درباره نمایندگان مجلس گفت "متأسفانه برخی به ابتدائی‌ترین مسائل مربوط به مجلس آشنایی ندارند و چه بسا برخی اصلاً یک بار متن قانون اساسی را نخوانده باشند ... نامزدهای نمایندگی مجلس قبل از ورود به مجلس دوره‌های آموزشی بگذرانند." خب در این صورت میتوان انتظار داشت حکومتها نه تنها در چهل، بلکه در سنین بالاتر هم به بلوغ و کمال نرسند.

اگر حکومتها حتی در چهل سالگی هم به بلوغ و کمال نرسند، کارشان میتواند از جای دیگری هم خراب باشد . مثلا شیوه شان در رسیدن به اجماع مشکل داشته باشد و یا اصلا روش اجماع یعنی ابتنا به نظر جمع در اداره امور را که عقل سلیم حکم میکند به کنار نهاده باشند و به نظر فرد اکتفا کنند. رژیم پهلوی که این روزها سالگرد چهلم سقوط آن هم هست به همین دلیل ساقط شد. آن رژیم از چهل سالگی گذشته و هنوز عاقل نشده بود که حکومت مبتنی بر اعطای همه قدرت به یک فرد را کنار بگذارد . حکومتی استبدادی بود : بین دو ابرقدرت روسیه و امریکا افتاده بود و در همین منطقه برای یک طرف ژاندارمی میکرد و به آن پایگاه هوایی میداد ؛ به عمان و یمن نیرو میبرد ؛ در دعوای اعراب مداخله و دشمنی اعراب را علیه خود انبار میکرد ؛ سرمایه گذاری‌ها و سوگیری‌های سیاسی اش نابخردانه بود و در دعوای اعراب و اسرائیل مداخله میکرد ؛ هزینه نظامی اش بر سرمایه گذاری توسعه‌ای اش پیشی گرفته بود ؛ هزار فامیل سلطنت پرست را بر کشور حاکم کرده بود و عوامل و معتقدانش مجاز شده بودند کشور را غارت کنند ؛ مجلس را آلت دست کرده بود و نمایندگان مجلس را آدمهای خودش دستچین میکردند ؛ دستگاه سرکوب و خفقان راه انداخته و ساواک را بر مقدرات مردم حاکم کرده بود ، و خلاصه خردمندی در اداره کشور حاکم نبود تا بی رویارویی با شورش و انقلاب بیاساید .

اگر مشکل حکومتها این است که دندان عقلشان هرگز در نمی آید و یا وقتی در می اید که محتضر افتاده اند ، علت چیست؟ ایرانیان که در این زمینه انبانی پر از تجربه دارند خیلی خوب میتوانند به این پرسش پاسخ دهند.

از جامعه نو

💡 #رسانه شمایید. اگر می‌پسندید، برای دوستان‌تان بفرستید.

🌐 شبکه جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology