‌‍ 🔹 چرا مردم برخی کشورها از «دموکراسی» رضایت ندارند؟!.. ✍ مهران صولتی

‌‍ 🔹 چرا مردم برخی کشورها از " دموکراسی" رضایت ندارند؟!

✍ مهران صولتی

🌱دموکراسی تحقق یکی از دیرینه ترین و پایدارترین خواسته های بشر، از دولت شهرهای یونان باستان تا کنون تلقی می شود. این آرمان در سه قرن اخیر بیش از پیش به تثبیت خود نزدیک شد و هم اکنون به جرات می توان گفت که تعداد حکومت های دموکراتیک در جهان بیش از هر زمان دیگری می باشد. البته جهان در پنجاه سال گذشته از تحمیل یک نوع دموکراسی به همه کشورها چشم پوشیده و واقع بینانه پذیرفته است که می توانیم به تعداد ملت ها و فرهنگ های جهان، دموکراسی هایی متناسب با شرایط محلی، بومی و منطقه ای داشته باشیم! از همین منظر واضح است که دموکراسی لیبرال تنها یک مدل برای حکومت های دموکراتیک تلقی شده و تحقق انواع دیگری از دموکراسی منتفی نیست! همچنین دموکراسی می تواند رضایت مندی یا نارضایتی هایی را در میان مردم یک جامعه موجب شود. اینفوگرافی پیوست این یادداشت نشان می دهد که در میان ۱۲ کشور مورد مطالعه، تنها نیمی از وجود روش دموکراسی حاکم بر کشورشان راضی بوده اند! نتیجه ای که شاید برای ما به عنوان آرزومندان تحقق حکومت دموکراتیک در ایران، ناباورانه و شگفت انگیز جلوه کند. در بین این کشورها شاید بتوان هند و یونان را دو سر طیف موافقان و مخالفان روش دموکراتیک اداره کشور در نظر گرفت. به نظر می رسد در کشورهایی که با تعدد اقوام و مهاجرین سروکار دارند دموکراسی می تواند به زیست مسالمت آمیز اقوام در آن ممالک کمک شایان کند( هند، کانادا و استرالیا در این زمره هستند)، ولی در کشورهایی که دموکراسی به شکل گیری دولت هایی ضعیف و بی ثبات می انجامد، روش خوبی برای حکومت تلقی نمی شود( بحران مالی منطقه یورو و تاثیر زیانبار آن بر یونان!). همچنین کشورهایی مانند آلمان که از اقتصادی قوی و با ثبات برخوردارند بیشتر توانسته اند رضایت مندی نسبت به مدیریت دموکراتیک جامعه ایجاد کنند تا کشورهایی مانند فرانسه و انگلستان که چندان از حضور در اتحادیه اروپا راضی نیستند( فراموش نکنیم که امروزه در اروپا یکی از پایه های رضایت از دموکراسی، خشنودی از حضور در این اتحادیه است). به نظر می رسد در کشورهای برزیل، افریقای جنوبی و امریکا، نارضایتی از دموکراسی ارتباط مستقیمی با افزایش فقر، شکاف طبقاتی و طرد اقشار حاشیه نشین دارد. در این کشورها رونق تولید هر چند رشد اقتصادی زیادی را موجب شده است ولی همزمان بر فقر و شکاف طبقاتی افزوده است. نوعی بدبینی نسبت به سیاستمداران در این کشورها پدید آمده و سیاست به تصمیمات حزبی در پشت درهای بسته فروکاسته شده است. بگذریم از کشوری مانند امریکا که امروزه توجیه انتخاب دموکراتیک فردی مانند ترامپ در آن برای جهانیان بسیار دشوار شده است! در این میان عمق نارضایتی شهروندان از وجود دموکراسی در کره جنوبی را چگونه می توان تبیین کرد؟ شاید بتوان علت اصلی را در عمیق و کیفی نبودن دموکراسی در این کشور جستجو کرد. تقابل دیرینه با کره شمالی به دموکراسی در کره جنوبی وجهی محافظه کار و اقتدارگرا بخشیده است. میزان فساد و بی اعتمادی به سیاست مداران بالاست و حکومت همچنان متمرکز عمل می کند. از همین رو برخی معتقدند که دموکراسی در این کشور بیشتر لفافه ای برای تحقق امیال حاکمان می باشد! در مجموع می توان نتیجه گرفت که مواردی از جمله وجود فرهنگ دموکراتیک، رشد اقتصادی، کاهش فساد و شکاف طبقاتی، همچنین افزایش کارآمدی حکومت می تواند به جذابیت دموکراسی به عنوان روشی برای حکومت، نزد افکار عمومی آن کشور بینجامد!

#دموکراسی
#جامعه

🌐جامعه‌شناسی علامه
@atu_sociology