‌🔅 مصرف‌گرایی و بی‌حسی اخلاقی. 🖋 زیگمنت باومن. ▪️ ترجمه: عرفان ثابتی

‌🔅 مصرف‌گرایی و بی‌حسی اخلاقی
🖋 زیگمنت باومن
▪️ ترجمه: عرفان ثابتی

سیاست تنها بخشی از فعالیت چندوجهی بشر نیست که به «بی‌حسی اخلاقی» مبتلا شده است. حتی می‌توان آن را جزئی از تلفات جانبی، و نه منبع و منشأ، آفتی فراگیر و همه‌چیزخوار شمرد. سیاست هنرِ امرِ ممکن است، و بنابراین هر فضای اجتماعی - فرهنگی خاصی سیاستِ منحصربه‌فرد خود را می‌آفریند، و ایجاد دیگر انواع سیاست را دشوار و کاراییِ آن‌ها را از این هم دشوار‌تر می‌کند. فضای مدرن سیال ما هم از این قاعده مستثنا نیست.
وقتی مفهوم «بی‌حسی اخلاقی» را در اشاره به بی‌عاطفگی، بی‌اعتنایی، بی‌تفاوتی، یا حتی آرامش و خون‌سردی نسبت به مصائب و مشکلات دیگران به کار می‌بریم (مثال بارز آن «دست شستن» پونتیوس پیلاتس است)،«بی‌حسی» معنایی استعاری دارد؛ این واژه در اصل به حیطه‌ی پدیده‌های جسمانی و تنانه تعلق دارد – معنی اصلی آن کژکاریِ بعضی از اندام‌های حسی، خواه بینایی، شنوایی، بویایی، یا بساوایی است که به ناتوانی از درک محرکی می‌انجامد که در شرایط «عادی» تصویر، صدا، و تأثراتی نظیر آن را به‌وجود می‌آورد.

✅دریافت نسخه کامل #مقاله👇

#سیاست

🌐رسانه، شمایید
👈اگر نظرتان را جلب کرد، با دوستانتان به اشتراک بگذارید.
🌐جامعه‌شناسی علامه
https://t.me/joinchat/AAAAAD-FIxbY7Ab5PtgsmQ