🔶 تقریر حقیقت یا تقلیل مرارت**؟. 🖋 بهمن ارجمند. گیلان

🔶 تقریر حقیقت یا تقلیل مرارت**؟
🖋 بهمن ارجمند.گیلان

📍 سال گذشته دکتر "بیژن عبدالکریمی " از اساتید برجسته ی فلسفه از وضعیت ناگوار اقتصادی یک متفکر در نسبت با یک فوتبالیست، زبان شکوه و تنبیه گشوده و گله مندانه، مایوسانه و طاعنانه، ناخرسندی خود را ابراز کرده بود. در تحلیل و تبیین چنین وضعیتی چه می توان گفت و چرا چنین است ؟

📍 اگرچه قدرت ها در جهت " فرایند کودن سازی اذهان"، متمایل به اشاعه ی سطح نازلی از فرهنگ و هنر و سرگرمی از طریق "صنعت رسانه" اند و به تبع آن، نسبت به مقوله ی فکر و اندیشه ی محض و جدی، توجه چندانی نداشته و بودجه ی کمتری را به این حوزه ها اختصاص می دهند اما مسئله ی قابل توجه در این رابطه، آن است که اغلب مردم نیز به مقولات فلسفی و اندیشه ی محض، عنایت چندانی ندارند. به بیانی دیگر اغلب مردم چندان متقاضی کالای اهل فکر و اندیشه نیستند و در سبد خریدشان، کالای فرهنگی یافت نمی شود.( تیراژ و آمار خرید کتاب موید این نکته است) اما مسئله ی مهم این است که چرا اغلب مردم توجه چندانی به مقولات فلسفی و اندیشه ی محض و جدی ندارند ؟

📍 نیچه زمانی گفته بود : " اگر هنر وجود نداشت حقیقت، آدمی را نابود می کرد." در تفسیر ادعای نیچه اگر فرض کنیم : الف. هنر ، بیان زیبایی ، ایجاد هیجان و ابزار سرگرمی است ، تا حدودی می توان عموم بازی ها بالاخص بازی فوتبال را نیز با صفات چون زیبا ، هیجان انگیز و نوعی سرگرمی توصیف کرد. ب.اگر حقیقت ِ نیچه را همان بی حقیقتی یا فقدان حقیقت ، فرض کنیم، می توان نتیجه گرفت: آدمی در برابر حس مخوف و کشنده ی فقدان حقیقت و این که بر حیات ، حقیقتی حاکم نیست ، به سرگرمی و هنر پناه می برد تا با هنر و سرگرمی به قول " میلان کوندرا " سنگینی تحمل ناپذیر هستی را تحمل پذیر گرداند. از این منظر گرایش اغلب مردمان به سرگرمی( بازی و نوعی از هنر ) تظاهری است از اراده ی کور اغلب انسان ها که طالب فراموشی اند و از رویارویی با حقیقت مخوف حاکم بر هستی( بی حقیقتی) پرهیز می کنند. بدین سبب، اغلب مردمان به بازی و سرگرمی پناه می برند تا چهره ی مخوف و ملال انگیز هستی تحمل ناپذیر را فراموش کنند. این درحالی است که کار فلسفه ، "تقریر حقیقت" است اما اغلب مردم در جستجوی "تقلیل مرارت اند". به همین دلیل در نزد اغلب مردم ، بازی و هنر در نسبت با پرداختن به فلسفه و اندیشه ی محض از ارزش و اهمیت بیشتری برخوردار است.

📍 تفاوت اهل اندیشه با اغلب مردم در این است که اهل اندیشه در تلاشند با تقریر حقیقت به تقلیل مرارت برسند اما اغلب مردم ، تقلیل مرارتشان ، همان تقریر حقیقتشان است. اغلب مردم در جسجوی مفری جهت کاهش آلام اند چرا که بزرگترین و مهمترین حقیقت شان این است که چگونه بتوانند حتی برای لحظاتی ، رنج ها و مرارت های روزمره شان را تخفیف و تقلیل دهند.

**در این متن ، دو ترکیب تقریر حقیقت و تقلیل مرارت را از دکتر ملکیان به وام گرفته ام.

#نویسنده_مهمان

🌐شبکه جامعه شناسی علامه
@Atu_sociology