شبکه جامعهشناسی علامه 📍 بررسی تحلیلی جامعهشناختی و سیاستگذاری اجتماعی پشتیبانی و ارتباط با ما⬇️ ☑️ @Atu_Sociologier اینستاگرام: 📸 Instagram.com/atu_sociology
✅فایل صوتی سخنرانی دکتر نعمت الله فاضلی با عنوان
✅فایل صوتی سخنرانی دکتر نعمت الله فاضلی با عنوان
🔶 تجربه های جهانی و رویکردهای نوین در سیاست گذاری فرهنگی آموزش عالی🔶
🔵 دکتر فاضلی در این سخنرانی از منظر نظریه پیچیدگی به تحلیل موقعیت پرابلماتیک فرهنگ در آموزش عالی ایران امروز می پردازد و معتقد است موثرترین الگوی سیاست فرهنگی، سیاست ارتباطی است.
✅ سیاست فرهنگی آموزش عالی در ایران معاصر همواره مساله ما بوده است و تمام کسانی که درگیر نهاد آموزش عالی بوده اند، به معنای فرهنگی دانشگاه توجه داشته اند.
🔻در یک دهه اخیر نه تنها فرهنگ بلکه خود سیاست گذاری فرهنگی هم به ابژه شناخت تبدیل شده است.
✅ دانشگاه در سطح عالی بزرگترین ابداع مدرنیته برای شکل دادن نوعی نظم نمادین بوده است.
🔻دانشگاه نوعی فضاست که مجموعه ای از افراد در آن دست اندر کار آفرینش و خلق خود، دانش و جامعه هستند.
🔻دانشگاه محل بروز و ظهور تکثرها و تنوع ها و جایی است که در آن سوژه فردی امکان ظهور می یابد.
🔻اصلی ترین رکن دانشگاه، یادگیری و یاددهی است؛ یعنی مشارکت در فرایندهای خلق و اشاعه و تجربه دانش ها.
🔻کارویژه این فضا، به تعالی رساندن انسان ها از طریق یادگیری و یاددهی در چارچوب علم مدرن است.
✅ فرهنگ در نهاد آموزش عالی عامل پیوند دهنده و ارتباط است.
🔻فرهنگ به مثابه یک پرکتیس است؛ یعنی نیروهای دانشگاه از طریق برهم کنشی که باهم دارند، نوعی ظرفیت آرزومندی و تخیل فردی و جمعی را شکل می دهند.
🔻فرهنگ در آموزش عالی به معنای القای یک ایدئولوژی نیست، بلکه یک حالت زندگی است.
✅ تاکنون ما چه نوع سیاست های فرهنگی داشته ایم:
🔶 سیاست فرهنگی ابزاری: دانشگاه را در خدمت اهداف تجاری و اقتصادی و یا اهداف ایدئولوژیک قرار می دهد .
🔻ایدئولوژی حاکم بر آموزش عالی ایران درسه چهار دهه اخیر همواره ابزاری بوده است.
🔻در چنین سیاست فرهنگی، انسان ها، خلاقیت و نوآوری جایگاهی ندارند.
🔶سیاست فرهنگی انتقادی یا رهایی بخش: با ظهور جنبش های نوین اجتماعی، دانشگاه بعنوان محلی برای سیاست تفاوت و میدان منازعه تعریف شد.
🔻در این الگو، دانش ها و رشته ها و فضای نمادین دانشگاه به فضایی برای پیش بردن جنبش های اجتماعی تبدیل می شوند.
🔻حاکمیت در ایران اساسا این دیدگاه را مغایر با خود دانسته است.
🔶سیاست فرهنگی ارتباطی که الگویی در حال ظهور است.
🔻حاکمیت هنوز این الگو را باور ندارد اما بطور نانوشته و ناخوانده به سوی سیاست فرهنگی مبتنی بر ارتباط و پیوند رفته ایم.
🔻شبکه ای شدن جامعه، توسعه نهادهای مدنی، گسترش پیوندهای جهانی و توسعه تکنولوژی های ارتباطی لاجرم دانشگاه را تبدیل به یک موقعیت گفتگویی کرده است.
🔻طی این سیاست فرهنگی، نهاد آموزش عالی بسوی توسعه فضاهایی سوق پیدا میکند که در آن پیوند زدن و گفتگو میان خودها و دیگری ها در حال افزایش است.
✅ سیاست فرهنگی گفتگویی و ارتباطی به چند معناست:
🔻ارتباط میان رشته ها
🔻ادغام ژانرهای زیبایی شناسانه
🔻پیوند خودها و دیگری ها: پیوند اقوام، جنسیت ها، مذاهب
✅چند ملاحظه:
🔻فهم سیاست فرهنگی بیش از آنکه امری مدیریتی باشد، بحثی فلسفی و انتزاعی است.
🔻تاکنون متاسفانه سیاست فرهنگی را در دانشگاه ها از منظر فسلفی فهم نکرده ایم.
🔻سیاست فرهنگی هرچند لاجرم با حاکمیت در ارتباط است اما توضیح آن صرفا از منظر قدرت و حاکمیت، نتیجه ای ندارد.
🔻سیاست فرهنگی در آموزش عالی باید تنوع صداها را به رسمیت بشناسد.
#سياست_فرهنگی
#آموزش_عالی
🌐شبکه جامعه شناسی علامه
@Atu_sociology