✅ بازی خطرناک فرقه‌ای و ایران در ماتریکس «توحش» اسلامی. ✍🏻 سیدجواد - جامعه‌شناس

✅ بازی خطرناک فرقه ای و ایران در ماتریکس "توحش" اسلامی
✍🏻 سیدجواد #میری - جامعه‌شناس

تاریخ اسلام مشحون از اختلافات مذهبی است و مانند هر دین بزرگی تفسیر "صراط مستقیم" دستمایه کشمکشهای عمیقی بوده است و این اختلافات یکی از نشانه های پویایی تمدن اسلامی محسوب میشد. اما وقتی جستجو برای حقیقت تبدیل به کشمکشهای هویتی و برتری جویهای فرقه ای در دامن تمدن اسلامی رایج گردید تمدن اسلامی وارد فاز "توحش اسلامی" شد و در این فاز خطیر کیان دین به مثابه منهج وصول به حقیقت مبدل به سلاحی برای استقرار هویت خالص گردیده است. جهان اسلام اکنون در چنین وضعیتی از توحش قرار گرفته است. و اما وضع ایران در دایره چنین توحشی چگونه باید تفسیر گردد؟ ما به عنوان ملت ایران در فاز توحش اسلامی چگونه باید از کیان خویش حراست کنیم؟ این پرسش سترگی است و استراتژی دقیقی نیز میطلبد. یکی از بازیهایی که از آن طریق میتوان فاز توحش را وارد ایران نمود "دعواهای فرقه ای" و نزاع های شیعی و سنی است که بازیگران منطقه ای و فرا منطقه ای سالهاست آرزوی آن را در سر میپرورانند. اما نکته اینجاست که استراتژیستهای ایرانی چه طرحی برای این بازیهای جهنمی دارند؟ در این چند هفته اخیر در شرق عربستان درگیریهای شدیدی بین نیروهای حکومتی عربستان و اهالی شیعه مذهب قطیف در جریان است و به انحاء مختلف دعواهای طایفگی به داخل حاکمیت عربستان کشیده شده است. البته حاکمان سعودی چه برنامه ای برای مدیریت بحران در کشور خویش دارند مسئله ای است که دغدغه من در اینجا نیست ولی همزمانی این درگیریها و تحدید اهل سنت در مسجدی در تهران به تاریخ ۱۲ خرداد ۱۳۹۶ باعث نگرانی من گردیده است. زیرا چنین تواردهایی در عالم سیاست و مدیریت بحرانهای جهانی نشان از نشانه هایی است که باید نسبت به آنها هشیاری جدی داشت و بر استراتژیستهای ایرانی است که با چشم و گوش باز به مولفه های مدیریت گسلها و شکافها بپردازند. به عبارت دیگر، پادزهر مقابله با فاز توحش تعمیق مفهوم "شهروند ایرانی" است. البته از منظر فکری نیازمند تحولاتی نیز هستیم. زیرا در وضعیت موجود هیچ راهی جز بازگشت به شعر poetic به جای تئولوژی خلوص نیست. در تئولوژی خلوص گفتمان معطوف بر حق و باطل است و اهل حق و اهل باطل تعین پیدا میکنند و شهروند از میان میرود و سیاست (هنر چانه زنی) جای خود را به پیکار حق و باطل میدهد. به نظرم مبتنی بر تجربه ۵ دهه از دینِ عمومی و رخدادهای جنگ مذهبی در منطقه ما نیازمند عبور از مذهب سیاستورز هستیم و به جای آن نوعی دین مدنی civil religion که در آن مولفه های اجتماعی دین که به همبستگی یاری میرساند متولد گردد و جنبه های حق و باطل و جهاد به حوزه دل رجعت کند.

پ.ن. منظورم از توحش اسلامی این است که ماتریکس تمدن در جهان اسلام با چرخشی به سوی اصالت خشونت، توحشی به نام اسلام ترسیم کرده است که نیازمند فهم جدیدی از این توحش در بستر جهان اسلام هستیم.


🌐جامعه‌شناسی علامه