🔅 ‌_گرایى_نمادین. 🖊خلیل

🔅 #كنش_متقابل‌_گرايى_نمادين
🖊خلیل #میرزایی

📍كنش_متقابل‌_گرايى_نمادين يك نحله‌ى نظرى است كه در آن تلاش مى‌شود رابطه‌ى بين انسان و جامعه از طريق #كنش متقابل اجتماعى و درك تفكر انسان‌ها و تعريف آن‌ها از موقعيت درك گردد. بنابراين، اين نحله اين تفكر رايج را كه رفتار انسانى حاصل تاثير نيروهاى بيرونى است، رد مى‌كند و با تاكيد بر كنشگر بودن انسان‌ها و نه تحت كنش بودن آن‌ها، #كنش و #كنش_متقابل را به عنوان مفهوم‌هاى اصلى‌اى در نظر مى‌گيرد كه فقط از طريق ارتباط معنى‌دار و مبادله‌ى نمادهاى معنى‌دار قابل درك است. پس، #كنش_متقابل‌گرايى_نمادين با در نظر گرفتن نمادها، جزئيات زندگى روزمره، و معنى‌هايى كه مردم به اين نمادها مى‌دهند، بر نحوه‌ى كنش متقابل مردم، هم با يكديگر و هم با خودشان، تاكيد دارد.
اصطلاح #كنش_متقابل‌_گرايى_نمادين به عنوان بر چسبى براى يك رويكرد نسبتا متمايز به مطالعه‌ى زندگى و كردار انسانى است (بلومر ، 1969): در اين ديدگاه، واقعيت امرى اجتماعى
است كه در نتيجه‌ى كنش متقابل افراد با خودشان و ديگران ساخته و پرداخته مى‌شود. بنابراين، واقعيت تحت تاثير تعريف‌هاى اجتماعى حاصل از اين كنش‌هاى متقابل افراد و خود تعريف‌هاى اجتماعى نيز از طريق يا به واسطه‌ى چيزى كه «واقعيت» خوانده مى‌شود شكل مى‌گيرد.
پس، مردم به صورت مستقيم به اين واقعيت پاسخ نمى‌دهند، بلكه به درك اجتماعى از اين واقعيت پاسخ مى‌دهند. بنابراين، انسان‌ها در سه واقعيت وجود دارند: واقعيت عينى فيزيكى ، واقعيت اجتماعى و واقعيت منحصر به فرد.

واقعيت فيزيكى شامل نيازمندى‌هاى مادى و حقايق طبيعى است. واقعيت اجتماعى تصور اجتماعى شده‌ى (يا از نظر اجتماعى مشتق شده) از جهان (نقش‌هاى جنسيتى، ساختار اقتصادى و غيره) فرد را نشان مى‌دهد. سرانجام، واقعيت منحصر به فرد قابليت فرد در انجام كارى منحصر به فرد، نگاه به جهان با يك روش جديد، يا انجام اكتشاف‌هاى بديع را نشان مى‌دهد (ويكيپديا، 2014، برخط).
كنش متقابل‌گرايى نمادين بر معنى‌اى تاكيد دارد كه رخدادها، پديده‌ها و به طور كلى امور براى مردم دارند و اين معنى از طريق كنش متقابل اجتماعى ايجاد يا ساخته و پرداخته مى‌شود. بلومر در خصوص اهميت معنى اظهار مى‌دارد: «عبور از معنى به نفع عواملى كه ادعا مى‌شود رفتار را توليد مى‌كنند به منزله‌ى غفلت شديد از نقش معنى در شكل‌گيرى رفتار است» (1969، ص3). بنابراين، انسان‌ها مبتنى بر معنى‌اى كه به رخدادها، پديده‌ها، و امور مى‌دهند رفتار يا عمل مى‌كنند، اما اين معنى‌ها محصول اجتماعى هستند و از كنش متقابل اجتماعى آنان با خود و ديگران حاصل و از طريق يك فرآيند تفسيرى اعمال مى‌شوند. «معنى‌ها به مثابه محصول‌هاى اجتماعى و آفرينش‌هايى به حساب مى‌آيند كه در يا از طريق تعريف فعاليت‌هاى مردم در هنگام كنش متقابل شكل مى‌گيرند» (بلومر، 1969، ص 4). بنابراين، انسان‌ها در تخصيص معنى‌ها و كاربرد نمادها در #كنش_متقابل خود به صورت بازتابشى و هشيارانه عمل مى‌كنند و اين در تقابل با رفتارگرايى است.
بلومر با پيروى از ميد ادعا مى‌كند كه مردم از طريق تفسير يا تعريف كنش‌هاى همديگر با يكديگر #كنش_متقابل مى‌كنند نه صرفا در واكنش به كنش‌هاى يكديگر. پاسخ آن‌ها به صورت مستقيم معطوف به كنش‌هاى يكديگر نيست، بلكه مبتنى بر معنى‌اى است كه آن‌ها براى اين #كنش‌ها در نظر مى‌گيرند. بنابراين، نمادها و دال‌ها، تفسير، يا تخصيص معنى بر كنش‌ها در كنش‌هاى متقابل انسانى دخيلند. پس، بر اساس اين ديدگاه، مردم به نمادها معنى مى‌دهند و بعد طبق تفسيرهاى ذهنى خود از اين نمادها عمل مى‌كنند. براى نمونه، در گفتگوهاى كلامى، واژه‌ها نمادهايى هستند كه براى ارسال كننده‌ى پيام معنى خاصى دارند و او اميدوار است براى پيامگير نيز همان معنى‌را داشته باشند، اما آن‌ها اشياى ايستا نيستند و با توجه به نيت و تفسير به كار مى‌روند. بنابراين، گفتگو #كنش_متقابل نمادها بين افرادى است كه همواره واژه‌هاى مبادله‌اى را تفسير مى‌كنند. از اين رو، در بررسى‌هاى مبتنى بر #كنش_متقابل_نمادين، به نحوه‌ى عمل مردم و كنش‌هاى متقابل آن‌ها توجه جدى مى‌شود و تلاش مى‌گردد معنى‌اى كه افراد به كنش‌ها و نمادهاى خود و نيز ديگران مى‌دهند و تفسيرهاى آن‌ها از رخدادها و عملكردها مشخص گردد...

🔰#كيفي_پژوهي

🌐جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology