نهال شدن جوانه‌ی خواهی در ایران: نگاهی به روی داد ۲۰ دی ۱۳۹۵. ✍حسن محدثی

نهال شدن جوانه ی #دموکراسی خواهی در ایران: نگاهی به روی داد 20 دی 1395
✍حسن محدثی

تشییع پرشکوه هاشمی رفسنجانی در 20 دی 1395 قدردانی مردم را از سیاست مداری منعکس می سازد که در بزنگاهی تاریخی و در آخرین نماز جمعه اش، هم صدا با مردم به عمل کرد حاکمان در ایران انتقاد کرد و از آن پس در کنار مردم قرار گرفت و هر چه بیش تر در میان آنان مقبولیت پیدا کرد. نقدهای فراوانی به عمل کرد هاشمی رفسنجانی وارد است که در جای خود می بایست بدان ها پرداخته شود. به نظر می رسد میل به اسطوره سازی از او ناشی از تأثرات مقطعی پس از مرگ او است. با این همه، نباید از خاطر ببریم که هاشمی رفسنجانی از خود با پیوستن به مردم در بزنگاه تاریخی 1388 و پس از آن اعاده ی حیثیت کرد. حاکمان در برابر جنبش دموکراتیک مردم که مهم ترین شعار های شان ناظر به صیانت از رأی شان بود (شعارهایی نظیر "رأی من کو؟" و "رأی ما رو پس بدید"، "رأی ما رو دزدیدن، دارن باهاش پز میدن") راه بی اعتنایی و بی توجهی به خواست مردم را در پیش گرفتند و خواستند راه جنبش آنان را سد کنند و طریق سرکوب در پیش گیرند و روز 9 دی را عَلَم کردند و در سال های متمادی پس از 1388 از مرگ جنبش سخن گفتند. با این حال، گزارش های مشارکان اغلب حاکی از آن است که مردم در تمام این سال ها مترصد فرصتی بوده اند تا یک بار دیگر مجال حضور پیدا کنند و آرمان های جنبش دموکراسی خواهی خود را یک نفس پی گیر شوند. آ نها در تمام انتخابات پس از 1388 با هدف تأثیرگذاری بر نظام سیاسی و تحقق تغییرات مطلوب شرکت کرده اند و به نظر می رسد در انتخابات بعدی ریاست جمهوری نیز با عزم جزم شرکت خواهند کرد تا کوچک ترین امکانات موجود در درون نظام سیاسی موجود را که می تواند در خدمت روند دموکراسی خواهی قرار گیرند، حفظ کنند. بنابراین، فقدان شخصیت مؤثّری چون هاشمی رفسنجانی نمی تواند در رشد هر چه بیش تر نهال دموکراسی خواهی در ایران خللی وارد کند. وقتی مردمی با این حد از پی گیری در ایران وجود دارند که بعد از گذشت حدود 7 سال هنوز یک نفس و یک صدا آرمان های دموکراسی خواهانه شان را بدون تخریب و از طریقی صلح آمیز دنبال می کنند، می بایست امیدوار بود که نهال دموکراسی خواهی در ایران به درختی بارآور و پرثمر بدل شود. 20 دی 1395 درس بزرگی برای برخی از نیروهای حاکم داشت و آن این که تغییر در سیاست ایران اجتناب ناپذیر است و دیر و زود و سوخت و سوز دارد، اما سرکوب شدنی و سدشدنی نیست. درس بزرگ ماجراهای هاشمی رفسنجانی این است که همه ی شخصیت های سیاسی هم چون او مجال اعاده ی حیثیت نخواهند داشت و تنها کسانی بدین توفیق دست می یابند که با مردم هم راه شوند و به خواست آنان به دیده ی احترام بنگرند و بدانند که همه گی خادم مردم اند، نه ولی مردم! همه باید به یاد داشته باشند که یکی از مهم ترین آرمان های انقلاب 1357 این بود که حاکمان بدل به خادمان مردم شوند؛ البته نه در شعار بل که در عمل. مهم ترین نشانه ی خادم مردم شدن حاکمان نیز همین است که خواست مردم را عملی سازند و گوش به فرمان مردم باشند.

✍ حسن #محدثی گیلوایی / 23 دی 1395
#جامعه_شناسی
#جامعه

🌐جامعه‌شناسی علامه
https://telegram.me/joinchat/BReAMD-FIxZP1QyA8P6lvw
.
https://goo.gl/JK2Qev