🔅؛ پیر؛

🔅 #سرمایه_اجتماعی؛ پیر #بوردیو ؛

📍 بوردیو سرمایه اجتماعی را اینگونه تعریف می‌کند: « انباشت منافع بالفعل یا بالقوه‎ای که به تصاحب یک شبکه بادوام روابط کم و بیش نهادینه شده آشنایی یا بازشناخت متقابل مربوطند.»

از نظر بوردیو شبکه‎های اجتماعی موهبتی طبیعی نیستند و باید آنها را با انجام کنش‎های منطقی و قصدمند برای دستیابی به دیگر سرمایه‎ها و منابع پدید آورد . او سرمایه اجتماعی را یکی از اشکال سرمایه می‌داند .

بوردیو انواع سرمایه اینگونه نام می‌برد:

⁦♦️⁩سرمایه اقتصادی : که قابل تبدیل شدن به پول است و می‌تواند به شکل حقوق مالکیت نهادینه شود.

⁦♦️⁩سرمایه فرهنگی: که تحت تاثیر برخی شرایط به سرمایه اقتصادی بدل می‌شود و به شکل کیفیات آموزشی نهادینه می‌گردد.

⁦♦️⁩سرمایه اجتماعی : که تحت برخی شرایط به سرمایه اقتصادی تبدیل می‌شود.

بوردیو برای تبدیل پذیری اشکال مختلف سرمایه و بر تقلیل نهایی همه اشکال سرمایه اقتصادی تاکید می‌کند. از نظر او سرمایه اقتصادی کار انسانی انباشته شده است.
تعریف بوردیو از سرمایه اجتماعی نشان می‌دهد که این سرمایه دو عنصر دارد: نخست روابط اجتماعی که افراد را قادر به دستیابی به منابعی می‌کند که دیگران یعنی هم گروه‎هایش صاحب آنهایند. و دوم مقدار و کیفیت منابعی که حاصل فرد می‌شود. سرمایه اجتماعی این امکان را برای فرد فراهم می‌اورد تا به منابعی مانند اطلاعات، فرصت‎های اقتصادی و اموزشی دست یابد.
در نگرشی تا اندازه‎ای متفاوت و تعاریف مبتنی بر آن که عمدتا برگرفته از دیدگاه جامعه شناسی آمریکایی است سرمایه اجتماعی به اعتماد، تعاملات و هنجارهای مشوق عمل جمعی که در میان گروه‎های اجتماعی پدیدار شده و سبب تسهیل همکاری و تعامل و کاهش هزینه‎های عمل می‌شوند اشاره دارد.
◾ سرمایه در نظریات کلاسیک و جدید با تاکید بر نظریه‌های سرمایه اجتماعی؛ غلامعباس توسلی؛مرضیه موسوی.

🔰 از کانال جامعه‌شناسی و مسائل روز

#جامعه‌شناسی

🌐جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology