✅ نطق‌های نمایندگان و مساله دموکراسی در ایران!.. ✍ مهران صولتی

✅ نطق های نمایندگان و مساله دموکراسی در ایران!

✍ مهران صولتی

🌱 نامه سرگشاده مهدی کروبی در کنار نطق های رادیکال سلحشوری و حیدری به عنوان نمایندگان تهران فضای نسبتا متفاوتی در شبکه های اجتماعی ایجاد کرده است. اینکه دو مطالبه بهره گیری از رفراندوم و لغو نظارت استصوابی، در حال تبدیل شدن به یک خواست عمومی بوده و قرار است تا رخوت موجود در جامعه به امیدی تازه پیوند خورد. اما این فقط یک روی سکه است و خوش بینی ایجاد شده ممکن است به ناامیدی دوباره بینجامد! بیشترین تاثیر نطق های ذکر شده در روزهای اخیر بازسازی نسبی وجهه تخریب شده اصلاح طلبان بعد از ناآرامی ها و اعتراضات دی ماه گذشته بود. اینکه در میانه متهم شدن اصلاح طلبان به حکومتی بودن، غیر مردمی شدن و رانت جویی، ندایی رهایی بخش از پارلمان برخاسته و راهکار برون رفت از بحران های موجود را نه در دعوت به شرکت در انتخابات بلکه در فراخوانی به ضرورت انجام اصلاحات ساختاری ارزیابی کند می تواند در بهبود چهره اصلاح طلبان موثر باشد. اما مشکل اینجاست که حتی اگر مطالبه رفراندوم و لغو نظارت استصوابی به سمت و سوی تبدیل شدن به یک گفتمان غالب پیش رود( امری که به دلیل در شرایط بحرانی ناشی از فشارهای تحریم و اصالت یافتن تلاش برای بقاء نزد ایرانیان بسیار بعید به نظر می رسد)، باز هم لزوما به تغییر سیاست های موجود در عرصه های داخلی و خارجی نمی انجامد. ساخت قدرت در جمهوری اسلامی به گونه ای است که انجام تحولات بنیادین بسیار نامحتمل و صرفا در بستری از وجود اعتماد میان نظام و کارگزاران قابل حصول است. از همین رو شاهد هستیم که با تغییر دولت ها به دنبال برگزاری انتخابات ریاست جمهوری تنها اندک گشایشی در فضای سیاسی - فرهنگی موجود قابل تصور بوده ولی تغییر در برخی سیاست های اساسی نظام همچون رابطه با غرب، نفوذ منطقه ای، به رسمیت شناختن رفراندوم و لغو نظارت استصوابی تنها از مسیر اراده نظام قابل دستیابی است. تجربه بیست ساله اخیر هم نشان داده است که نطق های مجلس ششم و تحصن تاریخی آن نیز نتوانست تحولی راهبردی در مسیر سیاست های رسمی جمهوری اسلامی را رقم زند. به نظر می رسد که در شرایط کنونی ما به چیزی بیش از تریبون های عمومی برای پیگیری مطالبات ملی نیازمندیم. اگر روحانی مشروعیت سیاسی خود را طی یک سال گذشته به حراج نگذاشته بود اکنون می توانست به مثابه کانالی جهت انتقال خواست های ملی به ساختار قدرت و چانه زنی بر سر تحقق آنها اقدام نماید اما افسوس که با اصرار عامدانه بر پرهیز از جلب مشارکت مردمی در عرصه های سیاسی اعتبار خود را از کف داد. در چنین شرایطی تنها نهادی که می تواند در پی جلب اعتماد ساخت قدرت جهت انجام تغییرات بنیادی برآمده و کشور را از وضعیت بغرنج کنونی خارج سازد، شورای عالی سران قوا می باشد. البته محدود شدن حیطه وظایف این شورا به چارچوب حل مشکلات اقتصادی تا کنون نتیجه ای جز ناکامی به همراه نداشته است بیشتر از آن رو که تفرق در سیاست داخلی و تنش در سیاست خارجی، امروزه اقتصاد کشور را از نفس انداخته است. از همین رو حرکت شورا به سوی طرح راه حل هایی برای خروج از بحران های پیش رو، به این دلیل که اعتماد لازم ساخت قدرت را دارا است می تواند حتی از ایراد برخی نطق های نمایندگان نیز موثر تر باشد. واکنش شدید روزنامه کیهان به اظهارات این دو نماینده نشان می دهد که همچنان شکل گیری فضای پولاریزه و قطبی شده در دو عرصه سیاست داخلی و خارجی نمی تواند در پیشبرد کشور به سوی دموکراسی موثر باشد. باید به راه هایی اندیشید که بتواند با جلب اعتماد نظام، گذار به دموکراسی را برای حل بحران های فراگیر کنونی در دستور کار قرار دهد!

#سلحشوری
#کیهان

🌐شبکه جامعه شناسی علامه
@Atu_sociology