‌🔸 یادداشتی برای برهم زدن خواب شیرین مدافعان مشتاق لایحه‌ی اعطای تابعیت به فرزندان حاصل از زنان ایرانی با مردان خارجی

‌🔸 یادداشتی برای برهم زدن خواب شیرین مدافعان مشتاق لایحه‌ی اعطای تابعیت به فرزندان حاصل از زنان ایرانی با مردان خارجی
🖋 ریحانه قبادی
کارشناسی مددکاری اجتماعی

چهارشنبه، ۲۱ فروردین پیگیر اخبار تابعیت در فضای مجازی بودم که دیدم تعدادی از کانال های خبری ایران و تعدادی از کانال های مهاجران در تلگرام، متنی را از خانم ترانه بنی‌یعقوب، که در روزنامه ایران به چاپ رسانده بودند منتشر کرده اند. گزارش خانم بنی‌یعقوب، در دفاع از لایحه‌ی اعطای تابعیت به فرزندان زنان ایرانی که با مردان خارجی ازدواج نموده‌اند، بود. این گزارش قصد داشت با بررسی چند تجربه‌ی زیسته محدود، ضرورت تصویب این لایحه را برای هزارمین بار و با همان ادبیات تراژیک تکراری به گوش ما برساند. در ابتدای نوشته نیز خانم بنی‌یعقوب، به مشتاقان تصویب این لایحه خبر دادند که لایحه در اردیبهشت ماه در صحن علنی مجلس بررسی خواهد شد.

البته این گزارش کام مدافعان سرسخت را شیرین کرد، اما برایم جالب است که کانال های تلگرامی مهاجران کشور همسایه، افغانستان، نیز در این شادی سهیم بودند و پوشش خبری جامعی در نسبت با این خبر داشتند.

وقتی روزنامه را خریدم پس از خواندن این گزارش، عنوان سایر مطالب را نگاه کردم، که ناگهان با نوشته های جالبی در آن مواجه شدم. پرونده‌ی روز چهارشنبه‌ی روزنامه ایران، درباره‌ی کودک‌همسری بود و در همین راستا، با آقای رضا جعفری رییس آمار اورژانس اجتماعی کشور مصاحبه‌ای شده بود که بخشی از آن به شرح زیر بود: «_خبرنگار: براساس آمار ثبت احوال استان خراسان رضوی در صدر آمار کودک همسری قرار دارد، علت این موضوع چیست و این معظل بیشتر در چه استان هایی صورت میگیرد؟ _آقای جعفری: خراسان رضوی استان مهاجرپذیری است و تعداد زیادی از افاغنه در آن زندگی می‌کنند. یکی از مهم ترین خرده فرهنگ های اتباع خارجی، ازدواج در سنین پایین است و شاید دلیل افزایش آمار ازدواج این کودکان همین باشد. به همین خاطر آمار کودک همسری بالطبع در استانهای مهاجرپذیر بیشتر است...». از اینجا بود که ماجرا برایم جالبتر شد؛ اینکه دو مطلب در یک روزنامه و در یک روز نوشته شده، یکی از مطالب در خبرگزاری های کل کشور پخش می‌شود و اخبارش گوش فلک را کر می‌کند و یک مطلب دیگر مسکوت می ماند.

همانطور که خواندید، مرجع رسمی مرتبط با آسیب های اجتماعی کشور، یعنی اورژانس اجتماعی کشور، آمار بالای کودک‌همسری و ازدواج دختران ایرانی در مناطق مرزی، با مهاجران را به صراحت اعلام می‌کند؛ اما افرادی که تماما مدافع این لایحه هستند، همچنان می‌خواهند این موضوع را انکار کنند و بگویند که این ازدواج ها در شرایط معمول و متداول رخ داده است و حال در پی احقاق حقوق برابر برای زنان هستند.

معاونت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی! کودک‌همسری در نقاط محروم مرزی نشانه‌ی بی کفایتی سیستم رفاهی ایست که تا کنون پیاده شده است و با تصویب این لایحه، باز هم نمی‌توانید از شر بی تعهدی های سیستم ناکارآمد خلاص بشوید. اگر در این سالها حقوق انسانی_شهروندی دختران نواحی مرزی را، بعنوان اقشار آسیب‌پذیر به رسمیت می‌شناختید و تامین می‌کردید، بسیاری از آنها محکوم به کودک‌همسر بودن نمی‌شدند و از حقوق آموزشی، اقتصادی، تحصیلی و اجتماعی، محروم نمی‌شدند. قربانی پروری و دادن تابعیت به فرزندان حاصل از این ازدواج ها، تنها سرپوش گذاشتن روی مطالبه گری هایی است که تاکنون رفع و رجوع نشده است.

ای کاش نمایندگان مجلس به جای دفاع بی چون و چرا از لایحه‌ی اعطای تابعیت، به آمارهایی توجه می‌کردند که مددکاران اجتماعی و کارشناسان آسیب های اجتماعی در حال ارایه آن هستند؛ در آن صورت صداها و داستان هایی به مراتب تراژیک‌تر از آنهایی که در روزنامه ایران منتشر شد، به گوششان می‌رسید؛ صدای زنانی که صدایی در این گونه نوشته های پرهیاهو ندارند.

حکایت آن قسمت از وزارت رفاه که دنبال تصویب این لایحه‌ است، با نمایندگان بی‌خبر ما، حکایت این داستان مولاناست: دزدی نیمه شب به سمت یکی از خانه ها رفته بود و قصد داشت تا در خانه را باز کند، مردی از کنار او می‌گذرد و از او می پرسد: این وقت شب آنجا چه میکند؟ و دزد به مرد پاسخ میدهد: دارم طبل می‌زنم، مرد می‌پرسد: این چه طبلی ست که صدا ندارد؟ و دزد در پاسخ می گوید: «فردا صدایش در می آید!»
باشد که مانند تمام تصمیم های بی تدبیرانه، صدای این طبل تو خالی هم درآید و رسوایی اش بماند برای کسانی که مدافعان بی‌خبر آن بوده اند.
از خوانندگان محترم تقاضا می‌کنم اگر مطلب را درخور توجه می‌دانند برای افزایش آگاهی همگانی، آن را برای سایرین بفرستند.

#نویسنده_مهمان

💡 #رسانه شمایید. اگر می‌پسندید، برای دوستان‌تان بفرستید.

🌐 شبکه جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology