تیر ۹۴:

تیر ۹۴:
- محمود حجتی، وزیر کشاورزی: «ترجیح می‌دهیم محصولاتی در کشور تولید شوند که دارای مزیت نسبی، ارزش‌افزوده، و کمترین نیاز به آب باشند.»
- حمید چیت‌چیان، وزیر نیرو: به استناد بررسی‌های دقیق و محاسبات علمی و کارشناسی شده، «حقیقتا صادرات هندوانه به علت اینکه برای تولیدش باید میزان زیادی آب مصرف شود عاقلانه و منطقی نیست.»

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

آبان ۹۴:
- عباس کشاورز، معاون وزیر کشاورزی:‌ با استناد به بررسی‌ها و تحقیقات صورت گرفته در معاونت زراعت وزارت جهاد کشاورزی، «هندوانه جزو محصولات آب‌بر نیست.»

پاییز ۹۵:
- «ارزیابی معیارهای الگوی کشت از منظر بهره‌وری آب» منتشر شده از سوی اندیشکده تدبیر آب ایران: ۱۳ میلیون تن گندم مورد نیاز کشور، به ۲۱ میلیارد متر مکعب آب نیاز دارد. این در حالی‌ست که میزان هندوانه‌ای که از نظر ارزش دلاری، هم ارزش آن ۱۳ میلیون ‌تن گندم است، صرفا ۴ میلیارد متر مکعب آب‌بری دارد.

این یعنی اگه هندوانه صادر کنیم و با پولش گندم مورد نیازمون رو وارد کنیم، ۸۰٪ آب کمتری مصرف می‌شه.

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

❕ در بالا دو سری ادعای ضد و نقیض در مورد آب خوندیم. سری اول میگه که آب‌بری هندونه بالاست، سری دوم میگه که آب‌بری هندونه کمتر از گندمه.

کدوم راسته؟

از آب توی میوه نمی‌شه به آب‌بری محصول پی برد. مثلا برنج یک دونه خشکه، اما کاشتش خیلی آب می‌بره. لذا آب‌بری گندم لزوما کمتر از هندونه نیست.

حالا ما کدوم ادعا رو باور کنیم؟

می‌تونیم یک شخص معتمد تعیین کنیم که بره آب‌بری همه محصولات رو مطالعه کنه و نتیجه رو به ما اعلام کنه!
اما این هم فایده نداره. چه دلیلی داریم بهش اعتماد کنیم؟ چیزی که زیاده مطالعه! مشکل که کمی مطالعه نیست، مشکل تکثر ادعاهاست و یک مطالعه دیگه مشکل رو حل نمی‌کنه.
علاوه بر اون، هرگز کسی رو پیدا نمی‌کنیم که همه ارزیابی‌ش رو قبول کنند.

تازه شاید اصلا مهم نباشه که بدونیم آب‌بری کدوم محصول بیشتره. چرا؟

- اولا ارزش هر کیلو از محصولات مختلف خیلی متفاوته. لذا آب‌بری رو باید برای تولید یک دلار محصول در نظر گرفت.
- ثانیا آب‌بری محصولات در مناطق مختلف کشور متفاوته.
- ثالثا ارزش آب هم در مناطق مختلف متفاوته. این یعنی هر ادعایی در مورد آب‌بری محصولات، فقط در مورد یک منطقه جغرافیایی محدود موضوعیت داره.

پس چیکار کنیم؟ چی بکاریم؟

... در پست بعد، جواب علم اقتصاد به این سوال رو بررسی می‌کنیم.
.