🌎 سیاست خارجی غیررئالیستی ترامپ در خاورمیانه.. ✍پائول ار. پیلار

🌎 سیاست خارجی غیررئالیستی ترامپ در خاورمیانه

✍پائول ار. پیلار
استاد مطالعات امنیتی دانشگاه جرج تاون
🔹 ترجمه سجاد احمدیان (دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه تهران)
t.me/EsfandiarKhodaee
🌿 خط‌مشی دولت ترامپ در مورد خاورمیانه یکی از بارزترین مظاهر رهیافت غیررئالیستی است. خط‌مشی او بر یک جداییِ به غایت قاطع بین دشمن ازلی یعنی ایران (و آن‌هایی که مثل سوریه روابط حسنه با ایران دارند) و رقبای منطقه‌ای ایران شامل اسرائیل و برخی از دولت‌های عرب-سنی منطقه مبتنی است. در حالی که سیاست ترامپ درمورد دشمنِ مقدّر مولفه‌ای جز خصومت آشتی‌ناپذیر و فزاینده نداشته‌ است، برخورد او با آن‌هایی که دوست انگاشته می‌شوند به ماستمالی کردن و پشتیبانی سیاسی از رفتارهایی محدود شده که بیشتر جهان قابل‌اعتراض و حتی غیراخلاقی قلمدادشان کرده‌اند.

🌿 جالب اینجاست که در سیاست خارجی ترامپ در سایر مناطق اثری از این ثنویت مانوی به چشم نمی‌خورد. برای مثال، تمایل ترامپ به افزایش تنش با روسیه، چنان که در خروج از معاهده سلاح‌های هسته‌ای میانبرد نمودار شد، با انگیزش‌هایِ عمدتا شخصی برای روابط حسنه با پوتین متوازن شده است. در سیاست ترامپ در قبال اروپا اصلا معلوم نیست کی دوست و کی دشمن پنداشته می‌شود و این رویکرد حتی در برخورد با اعضای ناتو هم صادق است. یک روی سیاست ترامپ درمورد چین جنگ تجاری است و روی دیگر آن میل به رسیدن به یک توافق تجاری. حتی در برخورد با کره شمالی هم سیاست آمریکا بین آتش و خشم از یکسو و نامه‌های عاشقانه در نوسان بوده است. تنها در خاورمیانه است که دولت ترامپ بر اساس تمایزی قاطع و تغییرناپذیر بین دشمنانی که ریشه همه شرهای منطقه قلمداد می‌شوند و دوستانی که ناتوان از انجام هرگونه شرارت پنداشته می‌شوند، رفتار می‌کند.

🌿 خاورمیانه عرصه تندروها و سیاست‌های افراط‌گرایانه زیادی است. این سیاست‌ها به شکل خصومت نسبت به دولت‌های دیگر یا سرکوب مردم به دست رژیم‌های حاکم خود را نشان می‌دهند. فارغ از این که آمریکا چه سیاستی اتخاد کند، خاورمیانه همچنان به نمایش سیاست‌های افراط‌گرایانه ادامه می‌دهد. سیاست خارجی آمریکا چنان‌چه از رئالیسم پیروی کند ضمن تصدیق واقعیت بالا، از تمام نفوذش بر دولت‌های خاورمیانه استفاده می‌کند تا از شدت سرکوب داخلی و حدت خصومت خارجی، عناصر بی‌ثبات‌کننده، بکاهد. متاسفانه رویکرد فعلی سیاست خارجی آمریکا در تقسیم خاورمیانه به بچه‌های خوبی که هیچ کار بدی بلد نیستند و بچه‌های بدی که منبع‌ تمام مشکلات هستند، نه‌تنها دردی از منطقه درمان نمی‌کند بلکه آن را به مکانی تنازع‌آلودتر تبدیل می‌کند.
🔹شبکه مطالعات سیاست‌گذاری عمومی
http://www.npps.ir/ArticlePreview.aspx?id=182418