‍ ‍ ❇️ تعریف شاخص‌ها تلاشی است برای کمی کردن متغیرها و پدیده‌های پیچیده که می‌تواند منجر به نتایج بسیار مفیدی شود

‍ ‍ ❇️ تعریف شاخص‌ها تلاشی است برای کمی کردن متغیرها و پدیده‌های پیچیده که می‌تواند منجر به نتایج بسیار مفیدی شود.
در هر کشوری برنامه‌ریزی و تجزیه و تحلیل اقتصادی مستلزم در اختیار داشتن ابزارهایی مانند حساب های ملی و سایر حساب های کلان و همچنین شاخص های اقتصادی مناسب است. امروزه در کشورهای مختلف، طیف وسیعی از شاخص ها توسط مراجع مختلف آماری و علمی مانند سازمان های دولتی، سازمان های بین‌المللی، دانشگاه ها و سایر مراکز در زمینه‌های مختلف تهیه می‌شود.

در مقایسه بین شاخص‌ها یک خصوصیت مهم دیگر نیز باید مدنظر قرار گیرد: در دسترس بودن و کیفیت داده‌های لازم برای محاسبه شاخص.
شاخص‌های متعددی برای بیان وضعیت اقتصاد کلان کشورها معرفی شده‌اند که از معروف‌ترین آنها می‌توان از تولید ناخالص داخلی (که مبنای محاسبه نرخ رشد اقتصادی است)، نرخ تورم، نرخ بیکاری، رشد نقدینگی، نرخ سود بانکی و تراز تجاری، ضریب جینی و شاخص محیط کسب و کار نام برد.

باید توجه داشت علیرغم همه موارد فوق بمنظور افزایش دقت شاخصها ، در ایران بنا به دلایل مختلف از جمله : ضعف اطلاعات ، نقص در تعریف و دامنه شاخصها و البته مسائل سیاسی ، برخی از این شاخصها با واقعیت فاصله فاحشی دارند.

بعنوان مثال در رابطه با شاخص نرخ بیکاری ، طبق تعریف قانون کار، فردی که در سن فعالیت باشد و آمادگی برای انجام کار داشته باشد و دوهفته در جستجوی کار باشد و کار پیدا نکند بیکار است.

از آنجا که سن فعالیت در ایران از ۱۰ سالگی تا ۶۰ سالگی تعریف میشود و افراد ۱۰ سال تا ۱۸ سال عموما مشغول تحصیل هستند لذا نمیتوان این دسته افراد را در ردیف افراد حائز سن فعالیت لحاظ کرد.

از طرفی طبق تعریف فرد شاغل در اقتصاد ایران ، کلیه دانش آموزان ، دانشجویان ، سربازان و زنان خانه دار شاغل محسوب میشوند اگرچه که میدانیم در ایران ارتقاء مقطع تحصیلی اغلب به دلیل بیکار بودن فرد دانشجوست.
بنابراین پیشبینی میشود میزان جمعیت بیکار و نرخ بیکاری واقعی در ایران بمراتب بالاتر از آنچه آمارهای رسمی اعلام میکنند باشد.

به کانال اقتصاد گلستان بپیوندید:
T.me/eghtesadegolestan