⭕️دام تندروها برای ترامپ.. برای این محور یک دوره زمانی محدود وجود دارد

⭕️دام تندروها برای ترامپ

در شرایط فعلی ترامپ به‌دنبال حمله نظامی به ایران نیست و خواهان یک معامله با ایران است؛ البته جان بولتون و دیگر کارگزاران کلیدی دولت آمریکا در یک هماهنگی با نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل و عربستان و متحدانش و گروه‌های تروریستی ضد‌جمهوری اسلامی مثل منافقین، بنا دارند تا یک‌سال آینده در ابعاد سیاسی، اقتصادی و امنیتی، از هرچه در ظرفیت و توان دارند برای فشار تمام به حکومت ایران استفاده کنند. برای این محور یک دوره زمانی محدود وجود دارد. از نظر آنها چنین فرصتی تکرار نخواهد شد؛ اولا هیچ‌گاه نئوکان‌ها فردی رادیکال‌تر از بولتون پیدا نخواهند کرد که زمام کلیدی‌ترین منصب سیاسی- امنیتی آمریکا را عهده‌دار باشد. همه می‌دانند که جان بولتون متحد گروهک تروریستی منافقین بوده است. از طرفی برای نتانیاهو هم چنین فرصتی تکرار نخواهد شد چون قدرت امروز او در کاخ سفید از قدرت وزیر خارجه آمریکا هم بیشتر است؛ درحالی‌که در دوره اوباما نه‌تنها یکصدم چنین نفوذی نداشت، بلکه اوباما و نتانیاهو از یکدیگر متنفر هم بودند.
بن سلمان ولیعهد عربستان و بن زائد امارات هم چون همه تخم‌مرغ‌های خود را در سبد ترامپ گذاشته‌اند، از وحشت پایان دوره ترامپ و روی کار آمدن مجدد دمکرات‌ها و فردی مثل اوباما خواب ندارند.
یک‌سال دیگر از نظر زمانی به وضعیتی می‌رسیم که مبارزات انتخاباتی آمریکا شروع شده و ترامپ می‌خواهد به هر قیمت برنده شود. در بعد سیاست خارجی برای ترامپ موضوعات حیاتی ونزوئلا، ایران، کره‌شمالی، خروج نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان و سوریه و نتیجه معادلات قدرت در سوریه و یمن است. اگر ترامپ در همه موارد با شکست مواجه شده باشد و چیزی برای عرضه به افکار عمومی آمریکا نداشته باشد، در وضعیت بسیار شکننده‌ای خواهد بود.
از طرف دیگر بعد از یک‌سال مثلث نتانیاهو-جان بولتون-بن سلمان/بن زائد هم نتیجه فشارها به ایران را ارزیابی خواهند کرد و اگر مشاهده کنند که با وجود همه تحریم‌ها و فشار، به نتیجه مورد دلخواه نرسیده‌اند، آنگاه سعی خواهند کرد ایران را در اولویت ترامپ قرار دهند تا تعیین تکلیف کنند. جان بولتون با تحریم سپاه در کاخ سفید با چنین اقدامی در حقیقت می‌خواهند شانس ترامپ برای معامله با ایران را به صفر برسانند.
از نظر من مهم‌ترین اولویت سیاست خارجی ایران در سال98، باید مهار روند افزایشی خطرناک تنش با آمریکا باشد. باید یک ارزیابی عمیق‌تری در مورد اساس روابط خارجی خود داشته باشیم.
کشورها در هنگام فشار آمریکا به ایران، فورا چراغ‌های روابط با ایران را یکی بعد از دیگری بی‌سروصدا خاموش می‌کنند. چندی پیش در هند در کنفرانسی با یک دیپلمات هندی صحبت می‌کردم. او به من می‌گفت روابط اقتصادی هند با کشور کوچکی مثل امارات بسیار بیشتر و مهم‌تر از روابط با ایران است چون میلیون‌ها هندی در امارات شاغل هستند و امرار معاش ده‌ها میلیون خانواده هندی به درآمد آنها وابسته است.
درصورت روی کار آمدن دمکرات‌ها، طبیعی است که چهره‌های افراطی همچون جان بولتون و پمپئو از مراکز قدرت و تصمیم‌گیری آمریکا کنار گذاشته خواهند شد و لذا سیاست‌های فعلی واشنگتن علیه ایران مقداری تعدیل خواهد شد. منتهی مثلث بولتون ـ  نتانیاهو ـ بن سلمان/ بن‌زائد دنبال این هستند که در ۲سال باقیمانده دوره فعلی ترامپ، تحریم‌ها و اقدامات ضد‌ایران به‌قدری گسترش و تعمیق یابد که اولا بازگشت دمکرات‌ها به برجام آسان نباشد و ثانیا اگر هم برگردند، تأثیر چندانی به نفع ایران نداشته باشد.
از نظر من هیچ‌یک از قدرت‌های جهانی اعم از اروپا، روسیه، چین یا هند با سامانه‌ای مثل اینستکس یا بدون آن، قدرت مقابله و مقاومت تمام‌عیار در مقابل تحریم‌های فرامرزی یکجانبه آمریکا را نخواهند داشت؛ زیرا هیچ‌کدام روابط تجاری و اقتصادی‌شان با آمریکا را فدای روابط اقتصادی با ایران نخواهد کرد چون مقایسه فیل و فنجان است. درعین حال کشورهایی مثل چین و روسیه قدرت مانور بیشتری برای دور زدن تحریم‌های آمریکا دارند چون هم آمریکا نفوذ کمتری در این کشورها در مقایسه با اروپا دارد، هم شفافیت کار اقتصادی در چین و روسیه به‌مراتب پایین‌تر از اروپاست و هم با جمعیتی بالا، شرکت‌ها و مسیر‌های متنوع‌تری برای تجارت دارد. باید واقع‌بین بود. واقعیت مهم این است که شرکت‌ها در اروپا خصوصی هستند و خودشان در مورد سود و زیان هر نوع تجارتی با هر کشوری تصمیم می‌گیرند و دولت‌های اروپایی هیچ اختیاری در این مورد ندارند. در ایران اقتصاد عمدتا دولتی است و در اروپا خصوصی. تجارت اروپا و آمریکا بالغ بر ۷۰۰میلیارد دلار در سال است. اروپا فقط در بخش دارویی و پزشکی حدود ۸۰میلیارد دلار به آمریکا صادرات دارد که صادرات این بخش به آمریکا به تنهایی حدود ۴ برابر کل صادرات اروپا به ایران است اما در کشوری مثل چین شرکت‌های بزرگ دولتی در تمام زمینه‌ها بسیار زیاد اند.
سیدحسین موسویان

@Geconomy