این مطلب رو دقیق نمی‌دونم کجا خوندم اما خیلی با احوال این روزهای ما همخوان بود و البته برای تغییر نگرش ذهنی نسبت به اخلاق گرایی با

این مطلب رو دقیق نمی دونم کجا خوندم اما خیلی با احوال این روزهای ما همخوان بود و البته برای تغییر نگرش ذهنی نسبت به اخلاق گرایی بالاتر از مدرک گرایی، لازم به بازاشتراک‌گذاری دیدم:

استادي داشتم كه بسيار با سواد و البته بد اخلاق بود.
يكي از دانشجويان که بسيار كم سواد و دير فهم و در عين حال جوان و جاه طلب (به همه ميگفت دكتر! تا خودش را دكتر صدا كنند) بود، با يك نمره مي توانست به معدل ١٤ برسد و برود براي پايان نامه.
استاد سالخورده ما به هيچ عنوان زير بار نمي رفت.
من عليرغم ميل باطني به سراغ اين استاد محترم رفتم و گفتم ايشان پسر خوبيست و فقير است و اينجا اجاره منزل ندارد (دانشگاه در محله گراني بود).
با همه احترامي كه ايشان براي من قائل بود حرفي زد كه بعدها عمق آنرا فهميدم.
ايشان فرمود:
تركيب بي سوادي و جاه طلبي و فقر، مي تواند فاجعه به پا كند؛ تو از كجا ميداني كه اين ادم در اينده به پست و مقام مهمي نرسد؟
بگذار تو و من عامل اين فاجعه نباشيم ...

telegram.me/joinchat/BbC-jzwr2zfIgy0yUmXwdA