در خصوص کمک مالی دولت به صنعت خودرو و قطعه سازان

در خصوص کمک مالی دولت به صنعت خودرو و قطعه سازان

طرح‌های نجات صنایع مادر، همواره یکی از مشتریان همیشگی (البته نه پیوسته و دائمی) طرح های اقتصادی در مواقع رکود و بحران اقتصادی بوده است حتی در کشورهایی که از اقتصاد بازار حمایت مینمایند. زیرا در فضای بحران و رکود، مداخله حاکمیت مانند آنچه در بحران مالی آمریکا رخ داد، منجر به سر و سامان دادن به اوضاع و احوال صنعت میگردد. برای نمونه پس از بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸، دولت آمریکا اقدام به اجرای طرح‌هایی جهت نجات خودروسازان کرد.

کمک مالی اخیر حاکمیت ایران به صنعت خودرو سازی بر خلاف سال 1394 که هدف آن تقویت تقاضا و افزایش فروش بود، پرداخت نقدی به عنوان کمک به سرمایه‌ در گردش به خودروسازان برای تامین قطعات و تسریع در روند تولید است. اما قاعدتا مانند گذشته تضمینی جهت بهبود کمی و کیفی از سوی خوردسازان اخذ نمیگردد.

قابل ذکر است در طول بحران مالی و کمک دولت به خودروسازان در آمریکا موارد زیر رخ داد:
1. دولت در مقابل تامین منابع مالی مورد نیاز خودروسازان، "بایدها و نبایدهایی" برای کاهش هزینه‌ها و بهینه سازی مصرف سوخت از آنها اخذ کرد، ضمن اینکه تداوم این حمایت ها را منوط به پیشرفت اجرای آن تعهدات کرد.

2. خزانه‌داری آمریکا سهام خودروسازان و یا به تعبیر بهتر، مالکیت آنها را نیز در اختیار گرفت و در بدنه مدیریتی دخالت نمود (البته در پایان طرح، سهام خود را به فروش گذاشت).

3. این طرح حمایتی قرار نبود که همیشگی و هر دو سه سال یکبار باشد بلکه در شرائط استثنایی و مربوط به بحران است حال آنکه حمایتهای دولت ایران رفتاری مداوم بوده است.

عباس دادجوی توکلی

@interestratemoney