نخستین کانال تخصصی روابط بینالملل - معرفی کتاب و مقاله - اطلاعرسانی برنامههای تخصصی و همایشها - تحلیل و تفسیر آخرین تحولات منطقهای و جهانی - ارائهی تحلیلهای مرتبط با تحولات روز مطالب مندرج، تنها «بازتاب» اخبار است نه نظر گردانندگان کانال.
✍🏻 در مجله دنیشن: آمده و احتمالا آماده است که یک سوسیال دموکرات را رئیس جمهور کند (۱)
✍🏻 #جان_نیکلز در مجله دِنیشن: #برنی_سندرز آمده و #آمریکا احتمالا آماده است که یک سوسیال دموکرات را رئیس جمهور کند (1)
جان نیکولز در «دِ نیشن» نوشت: وقتی سندرز در سال ۲۰۱۵ پا به عرصه رقابت انتخاباتی گذاشت، نخبگان رسانهای و سیاسی آمریکا، او را یک بیگانه میدانستند که عقاید متفاوتش از سوی اعضای حزب دموکرات نیز پذیرفته نمیشود. اکنون که سندرز برای بار دوم وارد عرصه رقابت شده، همان افراد احتمال موفقیت او را در رقابت با تعداد زیادی از دموکراتها که پیرامون مواضع او در خصوص مسایلی مانند درمان برای همه و افزایش حقوق و دانشگاه رایگان و قرارداد اقلیمی جدید مانور میدهند، زیر سوال میبرند.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: او در سخنرانی اعلام ورودش به رقابت انتخاباتی گفت: «سه سال پیش وقتی عقاید تجددخواهانه خود را مطرح کردیم، همه میگفتند که این عقاید افراطی هستند. آنها گفتند درمان برای همه، دستمزد ۱۵ دلاری برای هر ساعت، تحصیل رایگان در دانشگاه، اقدامات شدیدتر در حوزه محیط زیست و تقاضا از ثروتمندان برای پرداخت سهم منصفانه از مالیاتها، همه مفاهیمی هستند که مردم آمریکا پذیرای آنها نیستند. اکنون سه سال گذشته است. در نتیجه ایستادگی میلیونها نفر از مردم آمریکا، تمام این سیاستها و حتی بیشتر از آنها مورد حمایت اکثریت مردم آمریکا قرار گرفتهاند».
استقبال از ایدههایی که سندرز در دور قبلی انتخابات مطرح کرد موجب شده سیاستهای حزب دمکرات و کشور دچار تحول شوند. اکنون همه اعضای حزب دموکرات میخواهند خود را پروگرسیو (طیف چپ گرا در حزب دموکرات) نشان دهند. به این دلیل است که گفته میشود سندرز، یکی از چندین کاندیدای همفکر است که تلاش میکنند ترامپ را از کاخ سفید بیرون کنند. بنابراین آیا میتوان گفت که سندرز قربانی موفقیت خودش شده است؟ آیا او با گسترش دادن به موضوعات مطرح در مناظرات داخلی حزب دموکرات، خودش را در خطر شکست قرار داده است؟
چندان عجول نباشید. همانطور که نخبگان سیاسی و رسانهای، درک اشتباهی از علت برجسته شدن سندرز در انتخابات پیشین داشتند، اکنون نیز در پیشبینی موقعیت او در رقابت جدید دچار کژفهمی شدهاند.
سندرز، تنها دموکرات سوسیالیستی بود که چهار سال پیش در رقابت انتخاباتی شرکت کرد و به احتمال زیاد در دور آتی نیز مهمترین کاندیدای سوسیالیست خواهد بود. ایدئولوژی او موجب تمایزش از سایر کاندیداها شد و احتمالا پس از این هم به عنوان فردی پیشرو، موجب تمایز او خواهد شد. چهار سال پیش سندرز بابت توجه ویژه به معضلاتی که مدتها در آمریکا نادیده گرفته میشدند، وجههای برای خود کسب کرد. این ایدهها در حوزه درمان، تحصیل، اقتصاد، محیط زیست و چالشهای اجتماعی آمریکا، علیرغم محبوبیت، چندان نو نبودند و پیش از این در کشورهایی مانند انگلستان، کانادا، آلمان و البته کشورهای سوسیال دموکرات اسکاندیناوی پیادهسازی شده بودند.
سوسیالیست بودن سندرز در انتخابات پیشین، نقطه قوت او بود. این برچسب او را به رقیبی مهیج با تفکری پویا تبدیل کرد که نگرانیهای جامعه آمریکا را مطرح میکرد. محبوبیت او صرفا به خاطر مطرح کردن این نگرانیهای جامعه نبود بلکه نحوه چیدن قطعات این پازل در کنار یکدیگر با سخن گفتن از الیگارشی، پلوتوکراسی و طبقه میلیاردر بود که جلب توجه میکرد. در زمانی که مردم آمریکا از رقابت سیاسی میان تعصب دست راستی و مواضع دوگانه میانهروها احساس خستگی و انزجار میکردند، سندرز به زبانی سخن میگفت که برای مردم قابل درک و آرامشبخش بود. او با تمرکز بر پرسشهای بنیادین، پاسخهایی بنیادین نیز ارائه کرد: یک نظام جامع درمانی ملی باید تمام مردم کشور را پوشش دهد، کسانی که چهل ساعت در هفته کار میکنند نباید فقیر باشند، دستمزد ساعتی ۱۵ دلار نیازهای مردم را برطرف میکند، جوانان نباید برای تحصیل زیر بار قرض بروند و تحصیلات رایگان، همه محاسبات را تغییر خواهد داد. پایان دادن به ریاضت اقتصادی و مواجهه با نابرابری، هزینه مالی دارد و مالیات گرفتن از ثروتمندان به توازن بودجه کمک میکند.
همانند دهه ۳۰ میلادی که فرانکلین روزولت در مقام ریاستجمهوری از مشورت سیاستمداران حزب سوسیالیست استفاده کرد و دهه ۶۰ که کندی و جانسون از تفکر اندیشمندان سوسیالیسم خط میگرفتند، در سال ۲۰۱۶ نیز آشکار شد که آمریکا برای آنچه ستاد سندرز انقلاب سیاسی مینامید، آماده شده است.
#نشریات
🔗 https://www.thenation.com/article/bernie-sanders-president-2020-democratic-socialist/