❗️ «آنان که گول نخورده‌اند سرگردانند» ❗️. ✍ فرزام پروا …📙این نام سمینار بیست و یکم ژک لکان است

❗️«آنان که گول نخورده اند سرگردانند»❗️
✍ فرزام پروا


📙این نام سمینار بیست و یکم ژک لکان است. سمیناری در ردیف سمینارهای سحر انگیزی که از سمینار بیستم (هنوز) تا بیست و سوم (سنتوم) ادامه می یابد، و لکان در آنها ابتدا تقابلهای بزرگی که سالها در علم و فلسفه وجود داشته، تقابل بین تن و ذهن، بین جنس و جنسیت، بین طبیعت و تربیت و در نهایت بین مرد و زن را زیر سوال می برد، تا به آنجا برسد که شرحی از سه بعد تصویری، سمبولیک و واقع ارائه کند، و آنها را به وحدت برساند، وکلینیک گره های خود را معرفی کند، که بر خلاف کلینیک فرویدی، یک کلینیک بدون کشمکش است، کلینیکی که در آن حتی معنی و ژوئی سانس که همواره تا آنجا در تضاد باهم قرار داشتند، هم هویت می شوند، و کل پرسپکتیو تغییر می کند. به قول میلر: «مشکل وجود دارد، اما کشمکشی وجود ندارد.»
اگر به فرانسه نام این سمینار دقت کنید می بینید که این عبارت با Nom de pere یا نام پدر و Non de pere یا نه پدری هم آواست، از آن هم آوایی های خیره کننده لکانی. یعنی لکان در این عبارت آنجا که منظور عبارت اولی است دارد به سایکوز اشاره می کند: سایکوتیک ها تنها کسانی هستند که در این دنیا گول نخورده اند، چون بزرگ دیگری سمبولیکی ندارند که توسط آن گول بخورند، و بایستی با ساختن آن توسط یک هذیان با دنیای گول خورده ها - نوروتیک ها که اکثر ما هستیم - ارتباط برقرار کنند. پس هذیان یک راه درمان است. (همانطور که هم فروید و هم لکان متوجه شده بودند). در عبارت دوم - نام پدر - باز هم اشاره به وجه تفارق سایکوز است: در سمبولیک سایکوز نام پدر کارکرد ندارد. اما کارکرد نام پدر چیست؟ نه گفتن (عبارت سوم) به ژویی سانس مادری. حالا بماند که نام پدر خود در سبب شناسی سایکوز دو معنی دارد. می بینید که در یک عبارت دو کلمه ای لکان چه معناهایی نهفته است. 📙



@Kajhnegaristan