🔸 «انترناسیونال دموکراتیک یک واقعیت بی بدیل در دنیای امروز» 🔸. ✍ دکتر قنبرپور …

🔸"انترناسیونال دموکراتیک یک واقعیت بی بدیل در دنیای امروز"🔸
✍ دکتر قنبرپور



🔆 مهاجران اولیه اروپایی توانستند در دوران"انباشت عظیم ثروت" و"استعمار" دست بفتح سرزمینی مادام العمری در چهار گوشه جهان:امریکا،کانادا،زلاند نو،استرالیا نیز زدند،آنها با خود پایه های تمدن غرب را نیزدر آن سرزمینها وارد و مستقر ساختند که امروز و بتدریج به نمادی از "انترناسیونال واقعی دموکراتیک" در برابر بشریت تبدیل شده و در پرتو سه کانه های دستاوردهای دولت رفاه،خود گردانی مدنی و دموکراسی نهادینه شده در گردش قدرت،دوران تکمیل نهایی این پروژه را در حال تجربه اند.
اگر چه بومیان اولیه این سرزمینها،یا کشتار و حذف نسلی شده و یا بی سرزمین و حلبی نشین گردیدند،ولی بازمانده ها توانسته اند خود را در افق انترناسیونالیسم دموکراتیک و در قالب "اقلیتی" حامل تمدنی باستانی و سننی اصیل و حق زندگی بزبان و دین و آیینهای خود به بازسازی،تعالی و حفظ تبار خود و در قالبی پلورال دست یازند؛و حاصل آنکه آنچه مارکس در قالب انترناسیونالیسم کارگری و در اروپا تصور انرا در برابر بشریت مترقی قرار داده بود،امروز در سرزمین های "اطرافی جهان غرب" و در قالب انترناسیونالیسم دموکراتیک" در حال تکوین و تعالی هستند:سرزمین هایی افسانه ای، و در حال تکمیل"آلبوم زیبای بشری"،که به نمونه های والایی از همزیستی مسالمت آمیز زبانها،ادیان،ملل و نحل تمامی انسانها ارتقا یافته اند.
وشاید بزرگترین چالش در میان آنها حس شوینیستی کاذبی باشد که فاتحان اولیه اروپایی در مورد سرزمینهایی دارند که خود آنها"اولین" و " خشن ترین" تصاحب کنندگان و مهاجمان به هست و نیست بومیان این سرزمینها بوده اند.ولی مقبولیت،قدرت و جا افتادگی بنیانهای دموکراتیک در این سرزمینها،درحدی است که علیرغم تولد و پاگیری عفریته جدید نئولیبرالیسم بر جای زخمهای هنوز بهبود نیافته تمامیت خواهی انقلابی،هنوز افق این کشور ها در گشودن و توانایی ارائه الگویی زیبا از همزیستی مسالمت آمیز تمامی انسانها ونمونه ای دموکراتیک در اداره امور زندگی بگونه ای است که تحقق و دوام آن،یشتر از هر جای دیگر ،در این سرزمین هاست که ممکن تر و محتمل تر است.
و ایرانیان نیز در میان مهاجران جدید،از بهترین نمونه های" تطابق با وضع موجود" هستند و عموما نیز در اقشار متوسط ببالای این جوامع قرار دارند،
واین کشورها شاید از این نظر مدیون تمامیت خواهی در ایران هستند که با تنگ کردن تمامی عرصه ها بروی کار- استعداد -عقیده، بهترین های این سرزمین را نیز مجبور به مهاجرت کرده است.
و ما شاهدیم که پلورالیسم دموکراتیک اگر بر قرار باشد، آنها که چیزی برای گفتن و ایده ای برای انجام دادن داشته باشند، می توانند در کنار هم و در حالتی هم افزا باشند،هم عبداله مهتدی،هم سروش،هم یوسفی اشکوری و هم سوسن و حمیرا و...در کنار هم باشند و ساز خود را بزنند و در حد و اندازه آرایشان نیز حضور موقت در گردش قدرت داشته باشند.و نه "غصب" بزور رانت و سهمیه و روابط پشت پرده و نفرت بار همه چیز توسط گروهی در جامعه ما که "هیچ بودگی" خود را تحمیل عموم کرده اند و خود "همه چیز" شده اند.🔆



@Kajhnegaristan