ولخرجی. ✍ گئورگ زیمل

ولخرجی
✍ گئورگ زیمل
مترجم؛ جواد گنجی/صالح نجفی


🔶اینک می خواهم از طریق دومثال نقش این مساله رابررسی کنم که پول تا چه حد ورای نقشش در مقام یک واسطه ی محض خصلت علاقه و منفعتی مستقل به خود می گیرد. ولخرجی و مال اندوزی به رغم تقابل ظاهری شان پیوند تنگاتنگی با یکدیگر دارند. در اینجا باید به این نکته اشاره کرد که وقتی اقتصاد بدوی وجود دارد محافظت مقتصدانه ارزش ها با سرشت آنها و با انتقال پذیری بسیار محدود محصولات کشاورزی ناسازگار است. اگر نتوان محصولات را به آسانی و به قطعیت تبدیل به پولی کرد که قابلیت انتقال نامحدود داشته باشد آنگاه امکان مشاهده ی احتکار مال اندوزانه ی حقیقی محصولات وجود ندارد؛ هر جایی که محصولات کشاورزی فورا تولید و مصرف می شوند، غالبا نوع خاصی از سخاوت و گشاده دستی رواج می یابد، به ویژه نسبت مهمانان و نیازمندان --- سخاوتی که احتمالا در اقتصاد پولی کمتر به چشم می خورد، زیرا پول را می توان آسان تر ذخیره کرد. بر این اساس بود که پیتر شهید(یا به تلفظ ایتالیایی پیترو مارتیزه دنگیرا(1526-1457) نویسنده و مورخی زاده ی ایتالیا و نویسنده ی تاریخ اسپانیا و فتوحات آن در عصر (اکتشاف) از این رسم مکزیکی های قدیم تمجید می کرد که از گونی های کاکائو به عنوان پول استفاده می کردند، زیرا آنها را نمی شد مخفیانه نگاه داشت و برای مدتی طولانی احتکار کرد و بنابراین مانع پیدایش نگرش مال اندوزانه می شد....
متن کامل مقاله را در پی دی اف زیر مطالعه بکنید👇


@Kajhnegaristan