ژیل دلوز:

ژیل دلوز :
ما خوانندگانِ نیچه باید از چهار سوءتعبیر بالقوه حذر کنیم:

1- درباره‌یِ اراده‌یِ قدرت، یعنی باور به امر که اراده‌یِ قدرت یعنی «خواستِ سلطه» یا «خواستِ قدرت»

2 - درباره‌یِ نیرومندان و ضعیفان، یعنی باور به این که قدرتمندترین فرد در یک سیستمِ اجتماعی همان فردِ نیرومند است.

3 - درباره‌یِ بازگشتِ جاودان، یعنی باور به این که ایده‌ای کهن است، از یونانی‌ها، هندوها، بابلی‌ها و غیره وام گرفته شده؛ باور به این که یک چرخه، یا بازگشتِ امرِ «یکسان» («همان») یا بازگشتی به امرِ یکسان است.

4- درباره‌یِ آثارِ واپسین نیچه، یعنی باور به این که آن‌ها بابتِ جنونْ، گزافه گویی یا نامعتبرند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ضعیفان و بردگان نه با جمع بستنِ نیروهایِ شان، بلکه با کسر کردنِ نیروهایِ طرفِ مقابل است که پیروز می‌شوند. آنان انسانِ قوی را از آن‌چه در توان دارد جدا می‌کنند. آنان نه به مددِ ترکیب‌بندیِ قدرتِ‌شان، بلکه به مددِ قدرتِ واگیری‌شان پیروز می‌شوند.
بَرّه می‌گوید : من می‌توانم هرکاری را که عقاب انجام می‌دهد، انجام دهم، این فضیلتِ من است که از انجام دادن آن خودداری می‌کنم!! باید عقاب مانندِ من عمل کند.



@Kajhnegaristan