📙امحای دین در مقام سعادت موهوم آدمیان در حکم خواست سعادت واقعی ایشان است

📙امحای دین در مقام سعادت موهوم آدمیان در حکم خواست سعادت واقعی ایشان است. خواست کنار نهادن توهمات مربوط به وضع موجود همان خواست کنار نهادن وضعی است که محتاج توهمات است.از این رو انتقاد از دین همان نطفه ی انتقاد از وادی اشک هاست که دین در حکم هاله ی تقدس آن است.📙


❗️مارکس❗️