🔶امضا نه در لحظه‌ی ثبت ظاهری اش، بلکه تنها بعدها، زمانی که گوش‌ها [ی دیگری] پیام را شنیدند، فعلیت می‌یابد - اجرا می‌شود، عمل می‌کن

🔶امضا نه در لحظه ی ثبت ظاهری اش، بلکه تنها بعدها، زمانی که گوش ها[ی دیگری] پیام را شنیدند، فعلیت می یابد - اجرا می شود، عمل می کند. به یک معنا، این مخاطب است که امضا می کند، آنکه گوش هایش آنقدر تیز هست که مثلا نام مرا بشنود یا امضای مرا، چیزی را که با آن امضا می کنم، درک می کند... امضای نیچه وقتی او می نویسد تحقق نمی یابد. خود او به صراحت می گوید که امضایش تازه بعد از مرگش اتفاق خواهد افتاد.... خلاصه این گوش دیگری ست که امضا می کند. گوش دیگری ست که مرا به خودم می گوید... وقتی مدت ها بعد [از مرگ من]، دیگری، با گوشی به قدر کافی تیز ، آنچه را من خطاب به او گفته یا برای اش فرستاده ام دریافت می کند، تازه آنوقت است که امضای من زخ می دهد.


ژاک دریدا، گوش دیگری، ص ص.50-51( پاسخ شفاهی به پرسش کریستی وی. مکدانلد در" میزگردی درباب آنتونیو گرامشی")

-----------------------------------
کانال ما را به دوستانتان معرفی بکنید👇


@Kajhnegaristan