این کانال در پی احیای نگاه و تفکری انتقادیست. آنهم با خوانشی متفاوت از علوم انسانی منجمله روانکاوی و فلسفه و جامعه شناسی،بلکه راهی برای یک تفکر انتقادی و رادیکال بگشاید. https://t.me/joinchat/AAAAAEPRYscX8s9o8ft-FA ارتباط با ادمین @Rezamajd1
📜مروری انتقادی بر پروندهی لکان در تجربههای روانپزشکانه/۱.. ✍صلاحالدین اسماعیلی
📜مروری انتقادی بر پروندهی لکان در تجربههای روانپزشکانه/۱
✍صلاحالدین اسماعیلی. کاندیدای دکترای روانشناسی بالینی. دانشگاه شهید بهشتی
🔶فراهمسازی فضایی برای گفتگو در قالب یک پرونده درباره لکان در ایران به خودی خودش رویداد فرخندهای است. انتخاب یک موضوع برای گفتگو در جمع، پیشاپیش از حضور پروبلماتیک آن در یک شبکه بینااذهانی خبر میدهد. همینکه عنوان پرونده از «لکانیزاسیون روانکاوی در ایران» خیلی زود جایش را به «لکان و روانپزشکی و روانکاوی ایرانی» میدهد یعنی خود را به فورت/دا ی فرویدی، به دیالکتیک پیدا و پنهانسازی زبانی سپردهایم و گامی پیش برده ایم برای اندیشهورزی پیرامون موضوع، برای اتخاذ موضع سابجکتیو در قبال آن. در اینجا ابژه بحث، لکان در ایران، فارغ و فارق از سوژه هایی نیست که درباره آن حرف میزنند. ابژه همواره خودش را در قلب سمپتوماتیک سوژههای درگیر بروز میدهد و از این طریق است که بر صحنه فانتزی ظاهر میگردد.
با این چارچوب نظری است که میتوان به بنیادیترین مساله این پرونده پرداخت: «لکان چه جایی دارد، و چگونه دیده میشود؟» اما نه از آن رو که همچون «سوال» در این پرونده به آن پاسخ داد، از این لحاظ که چگونه همچون یک «مساله» با این پرونده بروز مییابد. بر این اساس نویسندگان این پرونده ـ از جمله نگارنده این یادداشت ـ در جایگاهی خنثی، لکان در ایران را بیرون از گود به صورت آبجکتیو برای مخاطبان ترسیم نمیکنند بلکه خودشان آبجکتیو قضیه هستند. لکان در ایران همانطور دیده میشود که آنها میبیینند، لکان در ایران همان جایگاهی را دارد که آنها در رویارویی با آن موضع میگیرند. بنابراین برای رویارویی واقعتر با مساله لکان بایستی پیکان نگاه را به سمت محتویات پرونده برگرداند، از اشارات به عبارات بازگشت.
وصف لکان و روانکاوی لکانی در این پرونده با اصطلاحاتی مانند زبان بازی، مکاری، نابلدی، ناکارآمدی، چرندگویی، کلیگویی،روشنفکرزدگی و از این قبیل، در ایران و خارج از ایران اتفاق تازهای نیست. متخصصان و علاقهمندان به روانکاوی لکانی با گذشت سالها به این نوع کژفهمیها، تندگوییها و بدرفتاریها عادت کردهاند. بیشتر وقتها ترجیح میدهند موضوع را جدی نگیرند و از کنار آن بگذرند؛ گاهی سعی میکنند بدون اشارات متقابل تصویری درستتر و رواتر از لکان ارایه دهند؛ در مواقعی هم تصمیم میگیرند ریتوریک طرف مقابل را هدف قرار دهند ـ مفروضهها،نقصها، ضعفها و ناهمخوانی های آن را آشکار سازند. این یادداشت با رویکرد اخیر مروری انتقادی بر پرونده ویژه لکان در مجله تجربههای روانپزشکانه خواهد داشت.
🔻 بقیه در ادامه...
@Kajhnegaristan