‍ ✍حسام محمدی …🔆زنی که می‌نویسد، آرام انقلاب می‌کند …نوشتار زنانه کاملا تنانه است و همین تنانه‌گی، نوشتار زن را به گناه می‌آلاید

‍ ✍حسام محمدی


🔆زنی که می نویسد، آرام انقلاب می‌کند..
نوشتارِ زنانه کاملاً تنانه است و همین تنانه‌گی، نوشتارِ زن را به گناه می‌آلاید.. کلمات در نوشتارِ او رنج‌مندند و غالباً رد پایِ تازیانه بر قامتِ آوازِ هر کلمه‌ای رخ‌نمایی می‌کند.. زن‌ها، گناهکار می‌نویسند، نوشتارشان آلوده است به حقیقت، به رنج، به گناه...
زن اگر تن نداشت، گناه هرگز زاده نمی‌شد.. در نوشتار نیز سانسور از جایی آغاز می‌شود که متنی صورت زنانه برخود گرفته باشد.. سانسورچی بوی عریانی را از کلماتِ او می‌فهمد، بوی طغیانی آرام، آلوده به رقص، خیزشی تن‌کامه و اغواگر... جایی که کلمات جامه از تن برمی‌کَنند و تمام آنچه نباید گفته شود، یکباره برملا می‌شود.. آنها فاش گویانند و نوشتارشان با دریدگیِ تمام علیهِ قانون می شورد..
کلمات در انقلابِ او عریان‌اند، او انقلابی آلوده به گناه می‌آفریند.. انقلابی رقصان، انقلابی آرام.. 🔆


#هشت_مارس
#جنس_دوم


@Kajhnegaristan