●ناخودآگاه Unconscious.. 🔸ناخودآگاه نمی‌تواند صرفا معادل آنچه واپس زده می‌شود باشد

●ناخودآگاه Unconscious

🔸ناخودآگاه نمی تواند صرفا معادل آنچه واپس زده می شود باشد.لکان معتقد است ناخودآگاه از سوی پیروان فروید مورد سو برداشت قرار گرفته است.آنها ناخودآگاه را به مکانی تقلیل داده اند که صرفا جایگاه غرایز است.

لکان در تقابل با این نوع تفکر مبتنی بر زیست شناسی معتقد است 《 ناخودآگاه نه ازلی است و نه غریزی》
ناخوداگاه پیش از هرچیز زبانشناختی است.این موضوع در این عبارت مشهور لکان که 《ناخودآگاه همانند یک زبان ساختار یافته است》به گونه ای موجز بیان شده است.

لکان رویکردش را واجد صلاحیت می داند و معتقداست ناخودآگاه به این دلیل ساختاری همانند زبان دارد که 《سرانجام تنها زمانی فهمیده می شود که در آن بخش هایی از ناخوداگاه تبیین می شود که با وارد شدن به کلمات سامان بندی شده اند》.

لکان ناخوداگاه را به عنوان یک کلام نیز توصیف کرده است: ناخوداگاه کلام دیگری بزرگ است.

در ناخودآگاه باید تاثیرات گفتار را بر سوژه مشاهده کرد.به بیان دقیق تر ناخودآگاه اثرات دال بر سوژه است،از این جهت که دال آنچیزی است که واپس زده می شود و در شکل بندی های ناخودآگاه (سمپتوم ها،طنزها ،کنش پریشی ها،رویاها و ...) باز می گردد.


ناخوداگاه درونی نیست: برعکس،چون گفتار و زبان پدیده هایی بیناسوژه گانی اند ،ناخوداگاه 《فرافردی》است.چنانکه گویی ناخوداگاه در بیرون است.
بیرونگی امر نمادین در رابطه با انسان،خود مفهوم ناخوداگاه است.

اگر ناخوداگاه چیزی درونی به نظر می رسد،این موضوع متاثر از امر تصویری است که رابطه ی سوژه و دیگری بزرگ را مسدود و پیام دیگری بزرگ را وارونه می سازد.


با وجودی که ناخوداگاه به طور خاص در شکل بندی های ناخوداگاه قابل مشاهده است،هیچ کدام از اعمال ما را خارج از حوزه ی تاثیر خود باقی نمی گذارد.
قوانین ناخوداگاه که قوانین 《تکرار و میل》هستند به اندازه ی خود ساختار فراگیرند.به علاوه ناخوداگاه تقلیل ناپذیر است،ازاین رو هدف روانکاوی نمی تواند خودآگاه کردن ناخوداگاه باشد.

کتاب: #فرهنگ_مقدماتی_اصطلاحات_لکانی
دیلن اونز


@Kajhnegaristan