آخر هفته به کتابخانه دانشگاه فوردهام رفتم، در آسانسور، پروفسور گرینبرگ را دیدم

آخر هفته به کتابخانه دانشگاه فوردهام رفتم، در آسانسور، پروفسور گرینبرگ را دیدم. موسس مرکز امنیت ملی و حفاظت سایبری. درس “حقوق ترور و یازده سپتامبر” را با او گذرانده بودم.
—-
پرسیدم: آینده ونزوئلا چه می شود؟
-می شود یک کشور فقیر منزوی بی اثر مثل زیمبابوه!
-پس جنگ نمی شود؟
-نه
ادامه دادم؛ بدلیل حمایت روسیه از ونزوئلاست که جنگ نمی شود؟
-روسیه منابع مادی اش آنقدر محدود شده که بخواهد هم نمیتواند جنگی را شروع کند و یا حتی از کشوری حمایت کند. ونزوئلا به خودی خود رو به قهقهراست. نیازی به جنگ نیست. کشور سی میلیونی در طی ده سال، پنج و نیم میلیونش مهاجرت کرده اند! بیماری های قدیمی همه گیر بازگشته اند. کشور دیگر دکتر ندارد! رستورانهای اکوادور و کلمبیا و آرژانتین پر شده از تحصیل کرده های ونزوئلایی. اغلب متخصصین شرکت نفتشان مهاجرت کرده اند، استخراجشان از سه و نیم میلیون به زیر یک میلیون رسیده، نه بخاطر تحریم، بخاطر کمبود متخصص. این فرایند، پانزده سال است که شروع شده.

-ارتشش قیام نمی کند؟
-ارتشی که همگی از رشوه وقاچاق کوکایین ارتزاق کرده اند میدانند که درحکومت بعدی چه بلایی سرشان می آید. آنجا هیچ وقت کودتای نظامی نمی شود.