↔️ادامه از پست قبل☝️👇.. 🔹اثبات عسر و حرج در دادگاه

↔️ادامه از پست قبل☝️👇

🔹اثبات عسر و حرج در دادگاه
مطابق ماده 1258 قانون مدنی دلایل اثبات در دعاوی حقوقی چهار مورد است: 1- اقرار، 2- اسنادکتبی، 3 -شهادت و 4 – امارات. در عمل امری بعید است اما ناممکن نیست که زوج در خصوص انتساب اموری به خود که می‌تواند مصادیق عسر و حرج باشد نزد قاضی یا شخصی دیگر به نحو شفاهی یا کتبی اقرار کند، مانند اقرار به اعتیاد، امور خلاف شأن و اخلاق خانوادگی و یا ضرب و شتم زوجه.
🔹عسر و حرج امری است که باید به نسبت شرایط و اوضاع و احوال زندگی زوجین و عرف اجتماعی آن‌ها سنجیده ‌شود و اساساً امور جاری زندگی مانند کسب و کار و معاملات به روی کاغذ نمی‌آیند. بنابراین شاید در نگاه اول استناد به اسناد کتبی در اثبات عسر و حرج دور از ذهن به نظر بیاید. با این حال دور از تصور نیست که اموری را بتوان با استناد به چنین اسنادی به اثبات رساند، مانند مدارک پزشکی که نشان‌گر اعتیاد یا بیماری صعب‌العلاج زوج است یا مدارک قضایی که نشان‌گر محکومیت زوج به زندان است. هم‌چنین مدارک پزشکی قانونی در موارد ضرب و شتم زوجه و مدارک حساب‌های بانکی در فرض عدم پرداخت نفقه از سوی زوج همگی مواردی است که به اثبات دعوی زوجه در طلاق حرجی کمک می‌کند. شهادت بستگان و آشنایان نسبت به اموری که موجد عسر و حرج برای زوجه است می‌تواند در نظر قاضی مؤید صحت ادعای زوجه در مورد عسر و حرج باشد.

🔹در همه مواردی که خارج از موارد تمثیلی قانون،که بالاتر ذکر شد، است و می‌تواند مصداق عسر و حرج زن در ادامه زندگی زناشویی باشد، دلایل مختلفی می‌تواند منجر به ایجاد اماره در نظر قاضی شود. تمام قرائنی که ثابت‌کننده ادعای عسر و حرج باشند، قابل استفاده هستند. مانند پیامک‌ها و صورت تماس‌های تلفنی زوج و مواردی از این دست.
@Zanjan_law

🔹احراز عسر و حرج با توجه به شرایط اجتماعی و خانوادگی زن
عسر و حرج آن‌گونه که در قانون تعریف شده است، مفهومی کلی است که می‌تواند بنا به شرایط گوناگون منعطف باشد و مصادیق زیادی را از حیث عوامل گوناگون در برگیرد. کمااین‌که مشهور است احراز عسر و حرج باید با نگاه به شرایط و ویژگی‌های زن صورت گیرد نه عموم مردم یا زنان. بنابراین مصادیق متفاوتی می‌تواند برای یک زن عسر و حرج باشد که برای دیگری نباشد. این انعطاف مفهومی از یک سو به زنان این امکان را می‌دهد که فارغ از عرف عمومی صعوبت‌هایی معقول خود را دست‌مایه پایان دادن به زندگی زناشویی قرار دهند و از سوی دیگر قضات را از تعریف‌ها خشک و غیرقابل انعطاف قانون رهانده است. آن هم در مورد زندگی مشترک که مستقیماً متأثر از عواطف و کنش‌های ناهمسان افراد است.

⏺بایسته‌ها

🔹با این حال معین نبودن نوع طلاق ناشی از عسر و حرج باعث شده تا قضات عمدتاً از زوجه بخواهند بخشی؛ اگرچه ناچیز، از مهریه خود را ببخشند تا در بائن‌بودن طلاق تردیدی ایجاد نشود. از سوی دیگر در عین این‌که انعطاف مفهوم عسر و حرج امکان سنجش شرایط زوجه بنا به پیشینه اجتماعی، فرهنگی و خانوادگی او را فراهم می‌کند، ممکن است از دخالت بینش شخصی قاضی در قضاوت چنین شرایطی، که آن هم خود متأثر از سوابق فرهنگی، اجتماعی و خانوادگی قاضی است، مصون نباشد. بنابراین نمی‌توان گفت این انعطاف کاملاً به نفع زوجه‌ای است که در تنگنا قرار گرفته است. کمااین‌که ممکن است بنا به سابقه مذکور، از نظر یک قاضی وقوع ضرب و شتم از سوی زوج یا امتناع او از انجام امور زناشویی مصداق عسر و حرج تلقی نشود.

🔹بنابراین به نظر می‌رسد لازم است قانون‌گذار تعریفی دقیق‌تر از عسر و حرج ارائه کند و به جای ذکر مثال‌های آن، معیارها و ملاک‌های قابل اتکا برای تشخیص آن در زندگی زناشویی را برشمرد تا هم حدود حقوق و تکالیف زوجین مشخص شود و هم در جریان قضاوت حقی ضایع نشود/نرگس نخجوانی، وکیل دادگستری

✅لينك عضويت در كانال تلگرام🔻
https://t.me/Zanjan_law