👈سروده زیبای استاد شهریار درباره تبریز👉

👈سروده زیبای استاد شهریار درباره تبریز👉

@LoversofIRAN

#شهریار، شاعر پرافتخار و میهن پرست ایران است که بیشترین تعداد سروده های ملی و میهنی را میان شاعران معاصر دارد. شوربختانه این مرد پراحساس و لطیف الطبع در زمانی که #تهران بود آنچنان که باید قدر و جایگاهش شناخته نشد و با دلشکستگی هایی که گویی با زندگی همه بزرگان شعر و ادب پیوند دارد، از تهران به #تبریز بازگشت.

گاه می اندیشم شاید اگر امروز شهریار ایران زمین در تهران می بود، جوانان میهن دوست، پروانه وار به دورش می گشتند و سخنانش را چون گوهرهای ناب پارسی به گوش جان می گرفتند.
او نه تنها از بزرگترین شاعران #پارسی گوی زمانه ماست بلکه بزرگترین شاعر #ترک زبان ایران است که همین هنرمندی او در سخن سرایی به هر دو زبان فارسی و #ترکی_آذربایجانی، نشان هوش سرشار این شاعر نامدار و فروتن است.

به عنوان یک تهرانی میهن دوست، به تنهایی ها و دلشکستگی شهریار در تهران ۸۰ سال پیش که می اندیشم غمگین می شوم.
روانش شاد باد شهریار شب های تنهایی🥀

شهر تبریز است و جان قربان جانان میکند
سرمه چشم از غبار کفش میهمان میکند
شهر تبریز است، کوی دلبران
ساربانا، بار بگشا ز اشتران
شهر تبریز است و مشکین مرز و بوم
مهد شمس و کعبه ملای روم
کاورانا خوش فرود آی و درآی
ای بتار قلب ما بسته در آی
شهر ما امشب چراغان می کند
آفتاب چرخ مهمان می کند
شب کجا و میهمان آفتاب
این به بیداریست یا رب یا به خواب؟
شهر ما از شور لبریز آمده است
وه که مولانا به تبریز آمده است
امشب آن دلبر میان شهر ماست
آنچه بخت دولت است از بهر ماست
آنکه آنجا میزبان شمس ماست
یک شب اینجا میهمان شمس ماست
اینک از در می رسد سلطان عشق
مرحبا ای حسن بی پایان عشق
پا به چشم من نه، ای جان عزیز
جان به قربان تو مهمان عزیز
در دل ویران ما گنجی بیا
گرچه در عالم نمی گنجی بیا
تو بیا ای ماه مهر آیین ما
ای تو مولانا جلال الدین ما
ما همه ماهی و تو دریای ما
آبروی دین ما دنیای ما
سعدیا کنزاللغه قاموس تو
او همه دریا و اقیانوس تو
هرچه فردوسی بلند آوا بود
چون رسد پیش تو مشتش وا بود...

@LoversofIRAN