خون خواران تاریخ اسلام: حجاج بن یوسف ثقفی
خون خواران تاریخ اسلام: حجاج بن یوسف ثقفی
🌍 @Official_history
حجاج بن یوسف ثقفی در خود جهان اسلام به عنوانِ مظهر مسلم شناخته شده است. حجاج به هنگامی که به دنیا آمد ، سوراخ دبر(مقعد) نداشت ، و آنگاه که دبرش را سوراخ کردند ، جزء از پستان مادر نمیگرفت و طفلی بسیار زشت رو بود. پدر حجاج سالها در دانشگاه جندی شاپور ساسانی درس خوانده و پزشک پیامبر(ع) بود. در نخستین روزی که حجاج به عنوان والی به کوفه رفت ، همه مردم را در مسجد بزرگ شهر جمع آورد ، او در بخشی از خطابه وحشتناک خود گفت: "...به خدا سوگند! که اکنون گردن های بسیاری از شما را میبینم که چون خرمنی رسیده و آماده درو شده اند ، و دانسته باشید که دروگر این خرمن من هستم! سر هایی را میبینم که آماده بریده شدن هستند و خون هایی را میبینم که میان سر ها و شانه ها فرو میریزند..."
۲ ـ حجاج به مقدار زیادی از کار برده وار دهقانان(ایرانیان) ، برای ساختمان دژ ها و کاخ های دولتی بهره میبرد. بنا به دستور او ، مردانِ اهلِ ذمه بایستی پلاک سربی به گردنشان می آویختند ، تا نشان دهند که جزیه خود را پرداخته اند ، و کسانیکه در پرداخت جزیه تاخیر میکردند مورد شکنجه های بسیار سخت قرار میگرفتند.
۳ ـ وقتیکه حجاج در سال ۹۵ هجری قمری در سن پنجاه و چهار سالگی بمرد ، شمار کسانیکه وی در مدت بیست سال حکومت خود گردن زده بود ، ۱۲۰۰۰۰ تن بر آورد کرده اند. هنگام مرگ او ، ۵۰۰۰۰ مرد و ۳۰۰۰۰ زن در زندان های او بسر میبردند که بیش از ۱۶ هزار تن از زنان زندانی ، برهنه بودند. زندان های زنان و مردان یکی بود و هیچیک از زندان های حجاج حفاظتی نداشتند تا زندانیان را از آفتاب تابستان و باران یا سرمای زمستان محفوظ کنند. حجاج در آخرین جمعه زندگی خود ، وقتیکه برای ادای نماز جمعه به مسجد میرفت ، از نزدیک زندان مرکزی کوفه گذشت و ناله زندانیان را شنید. حجاج پرسید که اینان چه میخواهند؟ پاسخ دادند که میخواهند تا به کارشان رسیدگی شود. حجاج گفت به آنها بگویید تا خاموش بمانند تا بپوسند.
۴ ـ مسعودی در باره شکنجه های وحشتناک حجاج آورده است که: "...بسیار میشد که کودکان مخالفان را در آب جوش می انداختند و میپختند و تن های خود آنها را با تراشه هایِ تیز زخم میکردند و بر آنها سرکه و نمک میپاشیدند. (مروج الذهب ، جلد ۲ ، ص ۲۸۰)
۵ ـ در تجارت السلف در باره مجازات های حجاج نوشته شده: "...حجاج دستور داده بود تا زندانیان را آب آمیخته با نمک و آهک دهند ، و به جای طعام ، سرگین آمیخته با گمیز خر دهند!..."( تجارت السف ، چاپ تهران ، ص ۷۵).
۶ ـ و چون مردم روستایی از روستاهای ایران ، به مخالفی پناه میدادند ، ماموران حجاج همه اهالی آن روستا را کشته و ده را به کلی ویران میکردند.(زین الاخبار ، ص ۱۰۴)
۷ ـ به گفته تاریخ طبری ، قتیبه بن مسلم ـ از سرداران حجاج بن یوسف ـ " از هر شهری که سوارانش از آن گذشتند ، جز گودالی و گورستانی در آن نگذاشتند." (تاریخ طبری ، جلد ۹ ، ص ۳۸۶۵).
بنی امیه و بنی عباس ، سر های دشمنان خود را پس از گردانیدن در همه شهر های خلافت ، در گنجینه مخصوصی در دارالخلافه انبار میکردند و سپس تن های آنان را بدار می آویختند و خود حجاج نیز از این قائده مستثنی نبود.
منبع: شجاع الدین شفاء ، ایران پس از ۱۴۰۰ سال ، جلد ۱
" کانال تاریخ ایران و جهان "
👇👇👇👇
🌍 @Official_history