سی و پنج سال امپراتوری داریوش بزرگ بر نیمی از جهان …

سی و پنج سال امپراتوری داریوش بزرگ بر نیمی از جهان




داریوش یکم هخامنشی را به جرات میتوان از نوابغ هوشمند و شایسته برای زمامداری کشوری پهناور همچون ایران دانست. این مرد بزرگ امپراتوری در حال فروپاشی کوروش بزرگ را بار دیگر احیا کرد و آن را از چنگ گئومات مغ باز ستاند. بازگشت مجدد فردی از خاندان پارس در رأس شاهنشاهی هخامنشیان ، به منزله شروعی تازه برای ایران و ایرانی بود.
گئومات تمام زحمات سی ساله کوروش و کمبوجیه را بر باد داده بود و کشور در مرز تجزیه و فروپاشی قرار داشت. داریوش دو سال ابتدایی حکومتش را با سرکوب مدعیان سلطنت گذراند و پس از آن اقدامات و اصلاحات خود را آغاز نمود. اولین اقدامش این بود که بنام خود سکه زد سپس کشور را به بیست و هشت ساتراپ تقسیم کرد. چون تسلط بر تمامی نواحی امپراتوری کاری دشوار بود ، داریوش افراد مورد اعتماد خود را در این ساتراپ ها روی کار آورد و افرادی را در این مناطق به عنوان چشم و گوش خویش گمارد تا از تمام اخبار مطلع باشد.
پس از آن ارتشی جدید در کشور با نام گارد جاویدان تشکیل داد که وظیفه محافظت از شخص داریوش و پایتخت هایش را داشت. البته این ارتش در جنگ های خارجی و سرکوب شورش ها هم نقش بسزایی ایفا کرد.
از دیگر کارهای داریوش میتوان به ساختن راه شاهی به طول دو هزار و هفتصد کیلومتر ، ایجاد نظام جدید مالیاتی ، برپایی چاپارخانه ، ایجاد تقویم ایرانی ، اختراع خط پارسی باستان ، رونق کشاورزی و آبادانی کشور و..... اشاره نمود.
داریوش به دلیل اهمیت راه دریایی میان مصر و ایران دستور ساخت آبراهی میان دریای سرخ و دریای مدیترانه را داد تا عبور کشتی های ایرانی را تسهیل نماید. سرپرست ساخت این آبراه را شخصی بنام ارتاخه از مهندسان ایرانی عهد هخامنشی بر عهده داشت.

از فتوحات داریوش بزرگ میتوان به فتح سند و پنجاب و تسخیر سرزمین سکاهای اروپا اشاره کرد. وی در سالهای پایانی عمرش به یونان هم لشکرکشی کرد اما نتایج مفیدی برایش حاصل نشد.
این شاهنشاه بزرگ در نهایت در چهارصد و هشتاد و شش قبل از میلاد مسیح در سن شصت و چهار سالگی چشم از جهان فرو بست. پیکر او در آرامگاهی منحصر به فرد در نزدیکی پایتختش در شهر پارس به خاک سپرده شد. در بخشی از کتیبه آرامگاهش ، آخرین آرزویش را برای این سرزمین ذکر نموده است :
اهورامزدا این سرزمین را از دشمن ، خشکسالی و دروغ مصون بدارد.
داریوش بزرگ (550-486ق.م)
پدر : ویشتاسپ
پدر بزرگ: آرشام
جد : آریارمنه
فرزندان : خشایارشا ، ویشتاسپ ، ارته زوستر دخترش و هخامنش



🌎 @history_1