🔹 چرا بانکها سپرده‌گیری می‌کنند؟

🔹 چرا بانکها سپرده‌گیری می‌کنند؟

دانستیم که بانکها در زمان وام‌دهی یا سایر پرداختهای خود، رأساً مبادرت به خلق پول می‌کنند. به عکس تصور رایج که پرداخت بانک را از یک منبع مشخص (مثلاً موجودی سپرده‌ها) می‌پندارد، پرداختهای بانک، خلق پول از هیچ است.

🔻 اگر بانکها قدرت دارند با خلق پول اقدام به اکتساب دارایی کنند، پس چرا برای جذب سپرده با هم رقابت می‌کنند؟

✅ واقعیت آن است که سپرده‌گیری برای بانک از این جهت حائز اهمیت است که روشی است برای خارج کردن «ذخایر» (موجودی حساب بانکها نزد بانک مرکزی) از دست سایر بانکها. در واقع ارزش سپرده‌گیری برای بانکها به این است که برای آنها ذخیره می‌آورد.

✅ ذخایر، پولی است که بانکها برای آن اعتبار قائل‌اند. این دقیقا مانند آن است که برای تاجر الف، چک تاجر ب ارزشمند است چرا که با نقدکردن آن، موجودی حساب تاجر ب کسر شده و به حساب الف واریز می‌شود. در واقع برای تاجر الف، چک ب ارزشی ندارد (زیرا خود الف قدرت صدور چک دارد). او به دنبال به چنگ‌آوردن موجودی حساب بانکی صادرکنندۀ چک است.

✅ جذب سپرده برای بانکها نیز یک بازی جمع صفر است که در آن انتقال سپرده از یک بانک به دیگری موجب طلبکارشدن یک بانک و گرفتن موجودی حساب بانک رقیب نزد بانک مرکزی برای تسویه است.
ممکن است گفته شود به هر حال این واقعیت به منزلۀ آن است که بانک در وام‌دهی محدود خواهد بود به ذخایری که از طریق سپرده‌گیری بدست می‌‎آورد.

✅ اگر بدانیم حجم وام ها و دارایی‌های بانکی چندین برابر ذخایر آنها نزد بانک مرکزی است، آنگاه خواهیم دانست که محدودیت ذخایر برای خلق پول بانکها، محدودیتی ملایم است.

✅ اساساً معنای بانکداری ذخیره جزئی (fractiona reserve banking) چیزی جز این نیست.

📲 با دوستانتان به اشتراک بگذارید 👇🏻👇🏻
t.me/joinchat/AAAAAD58ps1HeFuxDo8kBg 👀