انقلابمان را دزدیده اند برای بازگشتش تلاش می کنیم! تمام مطالب منتشره در کانال مورد تایید نیست و گاهی تنها برای هم افزایی و ایجاد فضای آزاد اندیشانه انتشار میابد. ادمین: @WT_XT
✍:.. ناباوری، تهدیدها و فرصتها (۳)
#تحلیل_یک_اصلاح_طلب
✍ #مجيد_مكى:
ناباوری، تهدیدها و فرصتها (3)
برای درک چرایی حمایت آیتالله خامنهای از احمدینژاد و مرحوم هاشمیرفسنجانی از روحانی میبایست اول کیفیت هر یک از این مواردِ حمایت را تبیین نمود و سپس با قراردادن خودمان به جای ایشان ببینیم طی چه فعل و انفعالاتی و بر اساس چه تصوراتی این حمایتها صورت پذیرفتهاند.
از ابتدای صعود احمدینژاد به ریاستجمهوری، تلاش فراجناحی و چندجانبه فراوانی صورت پذیرفت تا او را به عنوان گزینه آیتالله خامنهای برای سال 1384 در افکار عمومی جا بیاندازند. اینطور نبوده است. توصیفاتِ غیرمصداقی رهبر جمهوریاسلامی ایران از نامزد مطلوب در آستانه انتخابات سال 1384 بیش از احمدینژاد، قالیباف را به ذهن میآوردند. پیشتر به عواملی که زمینهساز صعود احمدینژاد طی سالهای 1382 تا 1384 پرداخته شد: مطرح شدن وی در رسانهها توسط اعضای سابق حزب زحمتکشان مظفر بقایی، «ازخودگذشتگی» علی یونسی برای تایید صلاحیت احمدینژاد، طراحی «پیچیده» و «چند لایه» مجموعه غیررسمی تحت امر محمدباقر ذوالقدر، متمرکز کردن توپخانه اصلاحطلبان بر قالیباف به منظور مصون ماندن احمدینژاد توسط روزنامهنگاران مرتبط با شبکه امنیتیای که زمانی توسط سعید امامی اداره میشد.
یک مورد دیگر را نیز میتوان به لیست فوق افزود. شیخ مهدی کروبی طی مصاحبهای در آستانه انتخابات 1388 با آقای عباس عبدی، مدعی شدند که وزارت کشورِ دولت اصلاحات حاضر به رسیدگی به شکایت او مبنی بر تقلب به سود محمود احمدینژاد و علیه او در دور اول انتخابات سال 1384 نشده است. آقای کروبی برای توضیح علت این امر به سخن یکی از مسئولان وقت وزارت کشور، بدون ذکر نام وی، استناد میکنند که عضو «جبهه مشارکت» نیز بوده است. بنا به گفته آقای کروبی، مسئول مورد نظر ورود ایشان به دور دوم انتخابات در کنار آقای هاشمیرفسنجانی را معادل پیروزی کروبی میدانسته است. از طرف دیگر برخی اعضای «جبهه مشارکت»، که پیشتر طرح جنجالی «خروج از حاکمیت» را به عنوان استراتژی جناح اصلاحطلب مطرح میکردند، در تلاش بودهاند تا دولت نهم برچسب «اصلاحطلب» نداشته باشد.
از قضا، اگر به طراحان ایده «خروج از حاکمیت» اصلاحطلبان نگاه کنیم، باز هم به همان شبکه(های) مخفی مورد بحث میرسیم. با توجه به اهمیت بسیار زیاد صعود احمدینژاد به قدرت برای اجرای برنامههای شبکه جهانی زرسالاری در ایران، میتوان این فرضیه را به طور جدی مطرح کرد که عدهای از چهرههای شاخص جناح اصلاحطلب عملاً در حال فریب دیگر اعضای این جناح بودهاند تا مجموعه اقدامات دو جناح به پیروزی محمود احمدینژاد منجر شود. اصلیترین کارکرد تحلیل تکخطیِ «احمدینژاد گزینه مطلوب خامنهای در انتخابات 1384 بود» اختفای همین دست پیچیدگیهای فریبکارانه است.
ادامه دارد
به آنتی اولیگارشی بپیوندید👇
@antioligarchie