. ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘..۱۵ اردیبهشت زادروز غلامحسین بنان
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۵ اردیبهشت زادروز غلامحسین بنان
غلامحسین بنان (زادهٔ ۱۵ اردیبهشت ۱۲۹۰ تهران - درگذشتهٔ ۸ اسفند ۱۳۶۴ تهران) خواننده موسیقی کلاسیک ایرانی.
نامبرده از سالهای ۱۳۲۱ تا دههٔ ۱۳۵۰ در زمینهٔ موسیقی ملی ایران فعالیت داشت.
از سال ۱۳۲۱ صدای غلامحسین بنان ، همراه با عده‌ای از هنرمندان دیگر از رادیو تهران به گوش مردم رسید. روح‌الله خالقی او را در ارکستر انجمن موسیقی شرکت داد و با ارکستر شماره یک نیز همکاری را شروع کرد و از بدو شروع برنامه «گلهای رنگارنگ» بنا به دعوت داود پیرنیا همکاری داشت. بنان در طول فعالیت هنری خود ، حدود ۳۵۰ آهنگ اجرا کرد. ویژگی صدای وی زیر و بم‌ها و تحریرهای صدای اوست. بنان هم به آواز قدیمی و کلاسیک ایرانی و هم به نغمات جدید و مدرن ایرانی تسلط داشت. مانند تصنیف «الهه ناز».
برخی بنان را بزرگترین اجرا کننده سبک وزیری - خالقی می‌دانند. او همچنین در کنار ادیب خوانساری از اجراکنندگان آثار صبا و محجوبی بود. همچنین به مرکب‌خوانی و تلفیق شعر و موسیقی مسلط بود.
ارکستر رادیو به رهبری روح‌الله خالقی ، خوانندگی بنان و با شرکت پرویز یاحقی ، علی تجویدی ، مرتضی محجوبی و ... تشکیل یافته بود.
در سال ۱۳۳۲ به پیشنهاد روح‌الله خالقی به اداره کل هنرهای زیبای کشور منتقل شد و به سمت استاد آواز هنرستان موسیقی ملی به کار مشغول شد و در سال ۱۳۳۴ به ریاست شورای موسیقی رادیو رسید. غلامحسین بنان از ابتدا در برنامه گلهای جاویدان و گلهای رنگارنگ و برگ سبز شرکت داشت و برنامه‌های متعدد و گوناگون دیگری از او به جا مانده‌است.
در این برنامه‌ها ، استادان موسیقی سنتی چون روح‌الله خالقی ، ابوالحسن صبا ، مرتضی محجوبی ، احمد عبادی ، حسین تهرانی ، علی تجویدی ، و... با او همکاری داشته‌اند.
در ۲۷ آذرماه ۱۳۳۶ ، وقتی بنان با اتومبیل شخصی در جادهٔ کرج مشغول رانندگی بود ، با کامیونی که فاقد چراغ ایمنی عقب بود تصادف کرد و در این سانحه چشم راست خود را از دست داد و به همین خاطر همیشه از عینک دودی استفاده می‌کرد.
از ترانه‌های بنان می‌توان به آهنگ آذربایجان در دستگاه شور ، آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا در مایهٔ بوسلیک ، الهه ناز در مایهٔ دشتی ، بهار دلنشین در آواز اصفهان ، بوی جوی مولیان در آواز اصفهان ، تصنیف توشه عمر در دستگاه همایون ، یار رمیده ، می‌ناب ، خاموش ، مراعاشقی شیدا در دستگاه سه گاه، من از روز ازل در دستگاه سه گاه، نوای نی در آواز دشتی و سرود ای ایران در مایهٔ دشتی اشاره کرد.
غلامحسین بنان ۸ اسفندماه ۱۳۶۴ ، پس از اذان مغرب در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت و بر خلاف وصیتش که مایل بود در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شود ، در دهم اسفند ، در اما‌مزاده طاهر کرج به خاک سپرده شد. او مدتها از بیماری دستگاه گوارش و افسردگی رنج می‌برد.
@bargi_az_tarikh
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘