☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘..۱۴ آبان زادروز فضل الله توکل
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۴ آبان زادروز فضل الله توکل
فضل‌الله توکل ( زاده ۱۴ آبان ۱۳۲۱ تهران ) آهنگساز و نوازنده سنتور
نامبرده، پدرش افسر ارتش و مادرش دبیر ریاضی و فرانسه آموزش و پرورش بود. در سال تحصیلی ۳۹-۳۸ موفق به اخذ دیپلم در رشته طبیعی از دبیرستان مروی شد.
معاشرت خانواده پدربزرگ پدرش با هنرمندان و استادان بزرگ آن زمان موجب شد تا فضل‌الله در کودکی (شش و هفت سالگی) به شاگردی استاد حسین تهرانی برسد و نزد او دوره تنبک‌نوازی را طی کند. در سن ۹-۸ سالگی، پدرش برایش یک سنتور خرید و او نزد یکی از معلمان موسیقی مدارس بنام خائفی دوره ابتدایی سنتور نوازی را فرا گرفت.
سپس بعلت ماموریت پدر در شیراز به شاگردی آقای بهادر نوذری در آمد و بعد در طی این دوره مدت ده سال دوره‌های مختلف ردیف نوازی موسیقی سنتی ایران را با علی تجویدی شروع کرد و همین دوستی شاگرد و استاد باعث شد که او به دعوت وی در سال ۱۳۳۵ به عنوان نوازنده سنتور در ارکستر شماره ۲ رادیو به سرپرستی تجویدی همکاری کند و به فاصله یکسال بعد در ارکستر شماره ۳ رادیو به سرپرستی پرویز یاحقی نیز به عنوان نوازنده ارکستر پذیرفته شود.
در سال ۱۳۳۷ به دعوت زنده یاد داوود پیرنیا به عنوان تکنواز سنتور به برنامه گلها راه یافت و گل‌های صحرایی شماره ۵ (دردستگاه شور) و برگ سبز شماره (۶۵) به همراهی آواز زنده یاد محمودی خوانساری و تنبک ناصر افتتاح اولین اجراهای تکنوازی او به شمار می‌آیند.
بعد از آن بود که در برنامه گلها به عنوان سولیست و تکنواز باقی‌ماند و آثار زیادی از ساز‌نوازی او در برنامه‌های مختلف گلها (گل‌های جاویدان- برگ سبز- گل‌های رنگارنگ و یک شاخه گل) به جا مانده‌است.
توکل مدتی نیز به انگلستان رفت و از دانشگاه کمبریج موفق به اخذ فوق لیسانس در رشته اقتصاد شد. از سال ۱۳۴۵ بعد از مراجعت از انگلستان مجدداً همکاریش را با رادیو ادامه داد و از سال ۴۶-۴۵ با ساختن آهنگ (قهر و ناز) با صدای گلپایگانی به جرگه آهنگسازان پیوست و در این رشته هم موفق بود. در سال‌های بعد با آهنگهای دل بی قرار (ابوعطا)، نقش غم (سه گاه)، آشیانه (شور) و مهربونی با همکاری گلپایگانی به آهنگسازی و تکنوازی در رادیو پرداخت. آهنگهای او بعلت ملودیهای تازه و نوین که خلق می‌کرد باعث شد که خوانندگان دیگری هم برای همکاری با وی مشتاق باشند و حاصل این همکاری تعداد زیادی آهنگ با صدای برخی خوانندگان زن به صورت صفحه و نوار کاست در اختیار همگان قرار گرفت.
تا قبل سال۱۳۵۷ همکاری زیادی با خوانندگان مشهور آن دوره داشت که سبک آهنگسازی وی کاملاً حال و هوای آن روزگار را بیان می‌کند.
از سال ۱۳۵۷ که همکاری او با رادیو قطع و مجدداً در سال ۱۳۷۲ این همکاری شروع شد او با همکاری اسدالله ملک ارکستر همنوازان را در صدا و سیما بنا نهادند که تکنوازی‌های بیشماری حاصل این همکاری است و نوارهایش در آرشیو صدا و سیما موجود است.
از سال ۱۳۷۲ همکاری او با گلپایگانی با آهنگهای عشق و آهسته آهسته که به صورت نوار و کاست و CD در اختیار مردم قرار گرفت، شروع شد و در سال ۱۳۷۴ آلبوم آوازه‌خوان را با ۸ ترانه جدید که کلیه آهنگها و اشعارش از خود فضل‌الله توکل است به بازار موسیقی عرضه کرد.
از سال ۱۳۷۸ ضمن همکاری با گلپایگانی و ارائه دو آلبوم (مست عشق و عقیق) همکاریش را با علیرضا افتخاری شروع کرد و حاصل این همکاری آلبوم نسیما بود.
از جمله معروف‌ترین ترانه‌های ساخته شده وی ترانه گذشته (وای نگو نگو نگو دیگه از گذشته) و ترانه پرنده (من یه پرنده‌ام آرزو دارم) باصدای ایرج خواجه‌امیری است.
او در نواختن سنتور و همچنین آهنگسازی دارای سبکی مخصوصی است. چنانچه به قول معروف تا مضرابش بر روی ساز می‌آید مشخص می‌شود که این سنتور فضل‌الله توکل است.
وی علاوه بر سنتور کاملاً بر نوازندگی ویلون تسلط دارد. شاید همین علت بود که نوازندگان مطرح ویلون ایران حاضر به همکاری با دیگر نوازندگان به نام سنتور و هم دوره فضل‌الله توکل نمی‌شدند. پرویز یاحقی بارها شیوه سنتور‌نوازی فضل الله توکل را منحصر به فرد خوانده بود و او را بی رقیب می‌دانست.
زنده یاد اسدالله ملک، جواب سازی فضل الله توکل و نواختن وی در هنگام همنوازی‌هایش را بسیار تحسین می‌کرد و بارها در محافل هنری وی را برترین نوازنده سنتور دانسته بود.
در برنامه تکنوازان و همنوازان او پیوسته با تکنوازان برجسته، استادان حبیب‌الله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم و اسدالله ملک و دیگر استادان همکاری داشته‌است و حاصل این همکاری تعداد زیادی نوار است که در آرشیوهای گوناگون موجود است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘