‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘..۲۱ آبان سالروز درگذشت روح اله خالقی

‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۲۱ آبان سالروز درگذشت روح اله خالقی

( زاده سال ۱۲۸۵ کرمان -- درگذشته ۲۱ آبان ۱۳۴۴ اتریش) موسیقیدان و آهنگساز

روح اله خالقی در خانواده‌ای دیوان‌سالار به دنیا آمد. پدرش میرزا عبداله منشی و مادرش مخلوقه خانم بودند که در عمارت حکومتی شاهزاده ماهان کرمان زندگی می‌کردند ولی در خردسالی او به تهران مهاجرت کردند. وی تحصیلات ابتدایی‌اش را در تهران و شیراز و اصفهان گذراند.
علاقه و توجه به موسیقی در خانوادهٔ خالقی امری معمول بود؛ پدر و مادر هر دو تار می‌نواختند و پدر مدتی شاگرد استادان مطرح این ساز بود. همچنین خانوادهٔ او با میرزا غلامرضا شیرازی، نوازندهٔ تار، رفت‌وآمد و آشنایی داشتند و فرزندان به وی «عمو» می‌ گفتند.
با انتقال پدرش به شیراز، او به همراه خانواده به این شهر رفتند. در آنجا از آموزش‌های میرزا نصیر فرصت در زمینهٔ عروض و نقاشی استفاده کرد. همچنین آموختن موسیقی را نزد شوهر عمه‌اش میرزا رحیم شروع کرد و بیش از یک سال ویلون می‌آموخت.در سال ۱۳۰۲ به مدرسهٔ عالی موسیقی رفت و در آنجا تحت نظر علینقی وزیری آموختن موسیقی و نواختن ویلون را دنبال کرد.
در سال ۱۳۰۳ تصمیم گرفت صرفاً به مدرسهٔ موسیقی برود. پدرش با وجود علاقه‌ای که به موسیقی داشت، با موسیقی یاد گرفتن وی مخالف بود و در نتیجه او مدتی پنهانی به مدرسهٔ موسیقی می‌رفت. در تابستان سال ۱۳۰۴، چهار کنسرت به رهبری وزیری در مدرسه اجرا شد که خالقی نیز در آن‌ها به عنوان نوازنده حضور داشت.
در دو سال آخر تحصیلش، شهرداری تهران کافهٔ بلدیه را بنیاد کرد و تشکیل دادن این دسته به خالقی پیشنهاد شد و او این کار را انجام داد.
او آموزش موسیقی را از ۱۳۰۷ در مدرسهٔ ورزش آغاز کرد. بعد از لیسانس نیز به هنرستان عالی موسیقی رفت و در آنجا تدریس کرد.
در سال ۱۳۱۰ از دارالفنون دیپلم گرفت و وارد دارالمعلمین شد که بعد به «دانشسرای عالی» تغییر نام یافت. خالقی مدرک لیسانس خود را از این دانشسرا در رشتهٔ فلسفه و ادبیات دریافت کرد.
در ۱۳۱۴ وارد خدمت دولتی در وزارت فرهنگ شد و بعد به معاونت دفتر وزارتی رسید. در ۱۳۲۰ به پیشنهاد وزیر، معاون ادارهٔ موسیقی کشور و نیز معاون هنرستان عالی موسیقی شد. در ۱۳۲۵ مدتی در وزارت کار و تبلیغات کار کرد. در ۱۳۲۷ متصدی دبیرخانهٔ هنرهای زیبا شد و در ۱۳۲۸هنرستان موسیقی ملی را تأسیس کرد و رئیس آن شد.
در سال ۱۳۳۴ در چارچوب برنامه‌های انجمن ایران و شوروی به این کشور سفر کرد. همچنین در ۱۳۳۵، سفرهایی را به کشورهای رومانی، فرانسه و هندوستان انجام داد. دستاورد وی از سفر هند، مجموعه مقالاتی در زمینهٔ موسیقی و رقص در این کشور بود.
خالقی آهنگساز و موسیقیدان و مورخ تاریخ موسیقی و سردبیر چند نشریه فرهنگی موسیقایی، سالها در رادیو ایران نیز فعالیت داشت و از جمله رئیس شورای موسیقی رادیو بود و برنامه‌های رادیویی «یادی از هنرمندان درگذشته» و «ساز و سخن» را راه‌اندازی کرد. وی همچنین، سرپرست ارکستر گلها نیز بود.
از آهنگ‌های ساخته خالقی که در این دوره بسیار مورد پسند بود و از رادیو بسیار پخش می‌شد «رنگارنگ شماره یک» در دستگاه اصفهان بود. همکاری او با غلامحسین بنان و نیز مرتضی محجوبی، آثاری ماندگار را در تاریخ موسیقی گلها و نیز موسیقی ایران رقم زد.
از جمله شناخته شده‌ترین ساخته‌های خالقی می‌توان به سرود ای ایران اشاره کرد که از آن به عنوان سرود ملی غیر رسمی یاد می‌شود.
و سرانجام روح اله خالقی در ۵۹ سالگی درگذشت و در گورستان ظهیرالدوله تهران به خاک سپرده شد.

‎🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘