☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘..۱۴ آذر سالروز درگذشت شمس آل احمد
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۴ آذر سالروز درگذشت شمس آل احمد
( زاده ۱۰ تیر ۱۳۰۸ تهران -- درگذشت ۱۴ آذر ۱۳۸۹ تهران ) نویسنده، مصحح و پژوهشگر ادبی
شمس آل احمد در محله پاچنار و در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد و آموزه‌های ابتدایی را نزد پدرش سید احمد طالقانی فرا گرفت.
او فوق‌لیسانس فلسفه و علوم تربیتی را از دانشسرای عالی تهران گرفت و سالها در آموزش و پرورش تدریس می‌کرد و مدتی هم در دانشکده به تدریس کتابداری سرگرم بود و زمانی هم در مدرسه بهیاری درس ادبیات می‌داد.
شمس مدتی هم به آلمان و آمریکا رفت و دوره عکاسی سینما را در این کشور سپری کرد. او هنگام بازگشت به ایران موسسه انتشاراتی رواق را در سال ۱۳۵۶ تاسیس و به کار نشر پرداخت. برخی از آثار برادرش، جلال آل احمد، و نیز آثاری که سانسور می‌شدند از سوی همین انتشاراتی به بازار کتاب عرضه می‌شد.
با شروع انقلاب او به عضویت شورای عالی انقلاب فرهنگی در‌آمد و در بازگشایی دانشگاه‌ها نقش ایفا کرد و مدتی هم سردبیری روزنامه‌های کیهان و اطلاعات و عضویت شورای سرپرستی صدا و سیما را بر عهده داشت.
از سال ۱۳۷۶ با تشنج مغزی، بیماری مغزی شمس آل احمد شروع شد و مقداری از توانایی‌هایش را از دست داد. او پیش از درگذشتش بیش از ۴۰ روز در بیمارستان بستری بود و در ۸۱ سالگی درگذشت.
شمس‌آل احمد همانند برادرش جلال قلمی روان و خواندنی داشت و ذهنی نقاد و صریح و قلم‌اندازی‌هایش و حتی نوع گفت وگو و محاوره او جذاب ، خواندنی و دلنشین بود.
شمس آل احمد برعکس آنها که اندک می خوانند و بسیار می نویسند، بسیار خوانده و کمتر نوشته است. عرصه کمتر شناخته شده توانایی او پس از انقلاب، قدرت سخنوری، قوت استدلال و بیان گرم و گیرا، و تأثیرگذار او بود.
مجموعه سخنان وی در مجامع گوناگون، اگر روزی به صورت مکتوب عرضه شود، یقیناً بیش از بیست جلد کتاب خواهد شد.
کار شاخص و برجسته شمس آل احمد در زمینه تصحیح متون که می توان از آن به عنوان الگویی موفق از پژوهش و تصحیح آثار خطی گذشتگان نام برد، «طوطینامه» یا «جواهر الاسمار» است که در سال ۱۳۵۲ به چاپ رسید. گزارشگری هنرمندانه شمس آل احمد از خاطرات و دیدارهایش در سفر، از دیگر قوتهای کار اوست. نثر شمس، پخته و پیراسته و قلمش شیوا و شیرین بود. در گزارشها، دقیق و نکته سنج می نوشت. کلامش به ایجاز تمایل داشت و طنز پنهان در آثارش، داراب جاذبه هایی بود که خواننده را با خود همدل می‌کرد و همراه میبرد. این ویژگیها به ویژه در آثار سالهای آخر عمرش بیشتر نمایان بود.
شمس در سایه تربیت جلال بالید و رشد کرد و جلال بیش از هر کسی بر زندگی و آثار او تأثیر گذاشت و حتماً به همین دلیل است که پیش از انقلاب و پس از آن، همه جا و به هر بهانه در آثارش از جلال گفته بود. شمار زیادی از آثار زنده یاد جلال آل احمد، پس از انقلاب، زیر نظر و به همت و کوشش او چاپ و منتشر شد و از این نظر نیز شمس حق بزرگی بر گردن دوستداران جلال و آثار او دارد. و به همین اعتبار می توان گفت تاکنون هیچ کس به اندازه او درباره جلال نگفته و ننوشته است.
آثار :
طوطی نامه - جواهر الأسمار: از عماد بن محمد النعری، به اهتمام و تصحیح: شمس آل احمد، چاپ اول، تهران، انتشارات بنیادفرهنگ ایران، ۱۳۵۲
گاهواره :چاپ اول، تهران، انتشارات رواق، ۱۳۵۴.
عقیقه :چاپ اول، تهران، انتشارات رواق، ۱۳۵۶.
حدیث انقلاب (کتاب اول، آزادی و مرزهایش) چاپ اول، تهران، انتشارات رواق، ۱۳۵۸.
حدیث انقلاب کتاب دوم، استقلال (فرهنگی): چاپ اول، تهران انتشارات رواق، ۱۳۶۰.
از چشم برادر: چاپ اول، قم، انتشارات کتاب سعدی، ۱۳۶۹.
سیر و سلوک:چاپ اول، تهران، انتشارات برگ، ۱۳۶۹.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘