☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘..۱ بهمن زادروز فریدون حافظی
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱ بهمن زادروز فریدون حافظی
( زاده ۱ بهمن ۱۳۰۵ کرمانشاه -- درگذشته ۱۶ خرداد ۱۳۹۲ تهران) نوازنده تار
فریدون حافظی که پدرش از درویشان و از دوستان و نزدیکان درویش حسن خراباتی (شاعر و ردیفدان موسیقی) بود، به همین علت در مجلس سماع درویشان نیز گاهی تار می نواخت.
داشتن چنین پدری که با موسیقی بیگانه نبود و نیز دارا بودن گوش موسیقایی قوی، فریدون حافظی را از همان دوران کودکی و نوجوانی شیفته موسیقی کرد، به طوری که او بی آنکه نزد استادی آموزش ببیند، با گوش دادن به گرامافون و نیز با راهنمایی های پدر، نوازندگی تار را در پیش گرفت و در سالهای کودکی به آن حد از چیره دستی رسیده بود که هر چهارمضراب یا قطعه ای که از گرامافون پخش می شد، می توانست با تار خود اجرا کند؛ از این رو همان طور که خود او نیز گفته، باید نخستین استاد وی را «صفحه های گرامافون» دانست.
زمانی که فریدون حافظی به تهران آمد، روزی آگهی هنرستان موسیقی ملّی را می بیند و برای یادگیری نُت و بهره گیری از آموزش تکمیلی نوازندگی، برای نام نویسی به هنرستان موسیقی می‌رود. در آنجا موسی خان معروفی، استاد سرشناس تار، از فریدون حافظیِ جوان امتحان نوازندگی می گیرد و هنگامی که این جوان شروع به زدن تار می‌کند، موسی خان معروفی از تارنوازی وی بسیار لذت می برد. پس از جای خود بر می خیزد و صورت او را می بوسد و تارِ خود را به او می‌بخشد و این تار همان «تار یحیی» است که چند سال است دیگر پنجهٔ زبردست حافظی را بر تَنِ سیم های خود احساس نکرده است.
وی در آذرِ ۱۳۲۳ نخستین نوازندگی خود را در رادیو اجرا کرد و پس از آن نیز در ارکستر مهدی خالدی حضور یافت و به نوازندگی پرداخت.
این نوازنده برجسته که در رشته های حقوق و اقتصاد نیز درس خوانده بود، نخستین آهنگ خود را با نام «رقص گیسو» (در دستگاه ماهور)، در سال ۱۳۲۸ ساخت و آن را با همان ارکستر خالدی اجرا کرد. وی در کنار حضور در ارکستر خالدی، خود نیز ارکستری را متشکل از هنرمندان کرمانشاهی راه اندازی کرد که جمعه ها در رادیو به اجرا می پرداخت.
با راه اندازی برنامه «گلها» به همت داوود پیرنیا، حافظی نیز به این برنامهٔ بیمانند موسیقایی دعوت شد و با خوانندگان بزرگی چون گلپایگانی، قوامی، خواجه امیری (ایرج) و خوانساری همکاری کرد. شماری از قطعه هایی را که حافظی در گلها ساخت، با تنظیم و رهبری معروفی اجرا شده است.
از جمله بهترین قطعه های وی در همکاری با خوانندگان نامبرده، آواز «در زدم و گفت کیست، گفتمش ای دوست، دوست» است، که در برنامهٔ برگ سبز ۱۶۹ با صدای گلپایگانی و شعر معینی کرمانشاهی اجرا شده است.
حافظی در برنامه «تکنوازان» نیز در کنار شماری از بهترین و برجسته ترین نوازندگان تاریخ موسیقی ایران ساز زده است؛ بزرگانی مانند علی اصغر بهاری، پرویز یاحقی، اسداله ملک، احمد عبادی، رضا ورزنده، جهانگیر ملک، منصور صارمی، مجید نجاحی، همایون خرم و منصور نریمان.
حافظی در کنار آهنگسازی و نوازندگی، همواره خود را ملزم به آموزش شاگردان می دید و این آموزگاری را تا واپسین سالهای حیات خویش نیز رها نکرده بود.
اما جدای از آهنگسازی، نوازندگی و آموزگاری، خدمت بزرگ دیگری که او به موسیقی ایرانی و علاقه مندانِ آن کرده، ثبت فیلم هایی ارزشمند از اجراهای خصوصی هنرمندان در محفل های دورهمی است. این فیلم ها در روزگاری ضبط شده که از دوربین های کوچک اما پرکاربرد گوشی های تلفن همراه و نیز شبکه های مجازی هیچ خبری نبود؛ از این رو بسیار ارزشمند است که به یاری آنها، امروز می توانیم اجراهای خصوصی استادانی چون اسداله ملک، فضل اله توکل، ایرج، گلپایگانی و ... را به تماشا بنشینیم.
وی تا آخرین ماههای زندگانی خویش، با موسیقی همراه بود و به توانمندی می نواخت.
فریدون حافظی در ۸۷ سالگی درگذشت.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘