☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘..۲۱ آذر زادروز رضا براهنی
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۱ آذر زادروز رضا براهنی
( زاده ۲۱ آذر ۱۳۱۴ تبریز ) منتقد، شاعر و نویسنده
رضا براهنی که خانواده اش زندگی فقیرانهای داشتند، در ضمن آموزشهای دبستانی و دبیرستانی به ناگزیر کار میکرد. در ۲۲ سالگی از دانشگاه تبریز لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی گرفت، سپس به ترکیه رفت و پس از دریافت درجه دکتری به ایران بازگشت و در دانشگاه تهران به تدریس مشغول شد. در پاکسازی دانشگاهها از اولین کسانی بود که اخراج شد و عبدالکریم سروش در پاکسازی ایشان نقش اساسی داشت.
وی هم چنین تا زمان حضور در ایران و پس از اخراج از دانشگاه، به دلیل عشقی که به تدریس داشت چند دوره کارگاه نقد، شعر و قصه نویسی برگزار کرد که از مشهورترین شاگردان او در آن کارگاهها میتوان به کیواندخت کیوانی، فرخنده حاجی زاده، فتاح محمدی، شیوا ارسطویی، جمشید محمدی (جم)، شمس آقاجانی، فریبا صدیقیم، پیمان سلطانی، پروشات کلامی، هوشیار انصاری فر، رویا تفتی، عباس حبیبی، مهسا محبعلی، عبداله کیخسروی، رزا جمالی، علی معصومی، ناهید توسلی، روزبه حسینی، سیما داد، نیکو یوسفی، ساعد احمدی، پژمان سلطانی، احمد نادعلی، رضا شمسی، منصور زالی، علی وزیری، بابک شکوفی و.... اشاره کرد که این گروه با آموزه های تئوریک دکتر براهنی در دهه هفتاد جریان ساز شدند.
دکتر رضا براهنی، جلال آل احمد، داریوش آشوری، بهرام بیضایی، محمدعلی سپانلو و... از بنیانگذاران کانون نویسندگان ایران بودند.
وی در سال ۱۳۵۱ به آمریکا رفت و شروع به تدریس کرد. در سال ۱۳۵۳ بار دیگر به آمریکا رفت. در سال ۱۳۵۶ جایزه بهترین روزنامهنگار حقوق انسانی را گرفت. او مدتی را در زندان ساواک گذراند و روایت های او از زندان های ساواک جنجال برانگیز شد. کتاب ظل اله حاوی مقدمه ای مفصل درباره ادبیات انقلابی و تجددخواهانه و اشعار زندان اوست.
دکتر براهنی زمانی رئیس انجمن قلم کانادا بود. در امرداد سال ۱۳۹۶، اینجانب حسن نیکبخت به لطف همسر گرانقدرشان، مترجم توانا، بانو ساناز صحتی توانستم در تورنتو با دکتر براهنی دیداری داشته باشم.
براهنی در گفتگو با نشریات، در آبان ۱۳۹۳ که در ایسنا نیز منتشر شد گفت:
"فارسی زبان رسمی و مشترک همه ایران است و زبان فوقالعاده شاهکاری است که من نویسندهٔ آنم، ولی از زبان مادری خودم هم دفاع میکنم و ابداً به تجزیه اعتقادی ندارم.
هرگز تمامیت ایران را از نظر دور نداشتهام و گفتهام که اسلحه دست میگیرم و برای آن میجنگم، ولی خب عدهای دفاع من از زادگاه و زبان مادریام را برای مقاصد خودشان بهانه کردهاند و نمیفهمند که وقتی دم از آزادی بیان میزنیم نمیتوانیم بعدش زبان مردم را ممنوع کنیم. حس من به وطنم همان حسی است که در شعرهایم بیانش کردهام."
کتابشناسی :
اشعار :
آهوان باغ
جنگل و شهر
شبی از نیمروز
مصیبتی زیر آفتاب
گل بر گسترده ماه
ظل اله
نقابها و بندها (انگلیسی)
غمهای بزرگ
بیا کنار پنجره
اسماعیل
خطاب به پروانهها و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟ (بخشی از آن درباره تئوری و نظریه شعر است)
یار خوش چیزی است
رمان :
آواز کشتگان
رازهای سرزمین من
آزاده خانم و نویسندهاش
الیاس در نیویورک
روزگار دوزخی آقای ایاز
چاه به چاه (خاطرات زندان)
بعد از عروسی چه گذشت
نقد و نظریه :
طلا در مس
قصهنویسی
کیمیا و خاک
تاریخ مذکر
در انقلاب ایران
بحران رهبری نقد ادبی
جنون نوشتن
رویای بیدار
آدمخواران تاجدار (چاپ رندوم هاوس، وینتج)
گزارش به نسل بی فردا (سخنرانیها و مصاحبهها)
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘