☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘..۱۰ شهریور زادروز محسن الهامیان
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۰ شهریور زادروز محسن الهامیان
محسن الهامیان، از معلمین دلسوز و مترجمین خوب هنرستان موسیقى پسران می باشد كه در سال ۱۳۲۷ در تهران دیده به جهان باز كرد. وى درباره فراگیرى موسیقى و نحوه آشنایى خویش با این هنر والا می گوید: «با اینكه از سن نوجوانى علاقه زیادى به موسیقى داشتم ولى متأسفانه امكانى از طرف خانواده جهت فراگیرى این هنر برایم فراهم نشد و پس از اخذ دیپلم ریاضى و گذراندن دوران خدمت سربازى دریك شركت خصوصى به عنوان كمك حسابدار استخدام شدم و توانستم درآمدى براى خودم داشته باشم و به آموزش آنچه از دوران نوجوانى در حسرتش بودم بپردازم. حقوق اندك خودم را جمع كردم و بعد از چند ماه توانستم پیانویى تهیه كنم و شروع به آموختن نمایم. ابتدا چند ماهى را پیش آقاى اردشیر روحانى كار كردم و او كه قصد سفر به اروپا را داشت پیشنهاد كرد كه به هنرستان شبانه مراجعه و در آنجا كار را ادامه دهم. به این ترتیب به هنرستان مراجعه نمودم و نزد، یك خانم كه از هنرمندان كشور رومانى بود و متأسفانه اسمشان را فراموش كردم ثبت نام نمودم و آموختن پیانو را ادامه دادم. در این فرصت توانستم به علاقه و عشق دیگرى هم كه داشتم بپردازم و آن آموختن زبان فرانسه بود. بعد از هجده ماه آموختن پیانو، در سال ۱۳۵۲ در كنكور موسیقى هنرهاى زیبا شركت كرده و قبول شدم، از این به بعد فراگیرى پیانو را نزد خانم لوست مارتیروسیان ادامه دادم. باید بگویم كه كل آموختن موسیقى خود و نیز زبان فرانسه خود را مرهون این خانم هستم، علاوه بر پیانو، هارمونى پراتیك را نیز از سال سوم دانشكده كار كردم و بعد از اخذ لیسانس نیز تا چند سال بعد روزانه چند ساعت را صرف كار هارمونى پراتیك كردم و همین موضوع باعث استحكام آموزش موسیقى من شد. در دروس نظرى در دوران دانشكده آموزش چندانى ندیدم، فقط آقاى دكتر مسعودیه كه علاقه مرا به هارمونى دید و چون می دانست كه از زبان فرانسه بی اطلاع نیستم پیشنهاد كرد كه هارمونى تئودور دوبوا را مطالعه كنم. شاید مدت هشت سال بدون داشتن استادى این كتاب را بدون آنكه خسته شوم بارها و بارها مطالعه و مسائل آن را حل كردم. آنقدر به در و دیوار خوردم تا اینكه بالاخره فن كار را یاد گرفتم و می توانم این ادعا را داشته باشم كه در هارمونى و كلاسیك مسئله اى در كار اساتید وجود ندارد كه نتوانم از آن سر دربیاورم و از آنالیزش عاجز باشم در این كار آنقدر ممارست كردم كه حتى توانستم قطعه دریاى دبوسى یا اورتور تریستان ایزولد واگنر را شیفره گذارى كنم. باز هم به پیشنهاد آقاى دكتر مسعودیه كنترپوان كروبینى و نیز فوگ آندره ژوالژ را سالها مطالعه كردم تا بالاخره توانستم فن كنترپوان و فوگ نویسى را نزد خودم بیاموزم.
در سال ۱۳۵۶ از دانشكده هنرهای زیبا فارغ التحصیل شدم. بعد از اخذ لیسانس براى ادامه تحصیل مدت كوتاهى به استراسبورگ رفتم ولى دپارتمان موسیقى آن جا را فوق العاده ضعیف یافتم و به دلیل جریان انقلاب در ایران، به ایران باز گشتم، بعدا از سوربن پاریس پذیرش بگیرم كه این كار امكان نیافت و به دلایل روابط سیاسى، دیگر براى تابعین ایرانى از دانشگاههاى فرانسه پذیرش ارسال نگردید. باز هم خودم آموزش موسیقى خود را بر عهده گرفتم. با مراجعه به رسالات، كتابها، سعى كردم كه معلومات خود را در این زمینه گسترش بدهم و هنوز هم به عنوان یك شاگرد موسیقى این كار را دنبال می کنم. در سال ۱۳۶۲ همكارى با هنرستان عالى موسیقى را آغاز كردم، البته هنرستانى كه بعد از چند سال وقفه بازگشایى می شد تا هنرستانى كه امروز بعد از ده سال تجربه شكل گرفته تفاوت كیفى و انضباطى بسیارى پیدا كرده است.
چون رشد و بالندگى هر موضوع و رشتهاى در گرو آموزش می باشد به همین دلیل رشته آموزشى را پایه كار قرار دادم و علاوه بر تدریس، شروع به ترجمه كتابهایى در زمینه نظرى و عملى موسیقى نمودم كه كتابهاى زیر در این مدت با ترجمه این جانب به چاپ رسیده است. ۱- رساله هارمونى تئودور دوبوا. ۲- رساله كنترپوان كروبینى. ۳- رساله فوگ آندره ژوالژ. ۴- خاطرات هكتور برلیوز. و نیز كتابهاى زیر ترجمه و در مرحله چاپ می باشند: ۱- موسیقى بین النهرین. ۲- تكنیك پیانو. ۳- بتهوون از زبان خودش. ۴- نامه هاى شوپن.
علاوه بر اینها واریاسیون روى تمهاى محلى براى پیانو نوشته ام و پنج تم محلى «دست به دستالم نزن»، «مستم مستم»، «دختر بویراحمد و پاچ لیلى» انتخاب و براى هر یك چهار تا یازده واریاسیون نوشته شده كه فكر مى كنم كار جدیدى در زمینه موسیقى ایرانى باشد، واریاسیونها كاملا تكنیكال و بدیع هستند.». محسن الهامیان، در سال ۱۳۵۹ ازدواج كرده كه ثمر این ازدواج سه فرزند به نامهاى كاوه، كامیار و گلناز می باشد.
@bargi_az_tarikh
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘